Ασθένειες που Μεταδίδονται με Έντομα

Τα έντομα μπορούν να μεταδώσουν διάφορες ασθένειες στον άνθρωπο μέσω δαγκωμάτων, από τσιμπήματα ή μόλυνση. Μερικές από τις πιο γνωστές ασθένειες που μεταδίδονται από έντομα περιλαμβάνουν:

Δάγκειος Πυρετός

Ο δάγκειος πυρετός είναι μια ιογενής νόσος που μεταδίδεται από κουνούπια κυρίως από τα κουνούπια Aedes, ιδιαίτερα το Aedes aegypti και σε μικρότερο βαθμό, το Aedes albopictus. Είναι διαδεδομένη σε τροπικές και υποτροπικές περιοχές και εστίες μπορεί να εμφανιστούν σε αστικές και ημιαστικές περιοχές. Ο δάγκειος πυρετός προκαλείται από τον ιό του δάγκειου πυρετού, ο οποίος ανήκει στην οικογένεια Flaviviridae. Υπάρχουν τέσσερις διακριτοί ορότυποι του ιού (DEN-1, DEN-2, DEN-3 και DEN-4). Η μόλυνση με έναν ορότυπο παρέχει δια βίου ανοσία στον συγκεκριμένο ορότυπο, αλλά μόνο προσωρινή ανοσία στους άλλους ορότυπους. Οι μεταγενέστερες λοιμώξεις με διαφορετικούς ορότυπους αυξάνουν τον κίνδυνο σοβαρού δάγκειου πυρετού (επίσης γνωστός ως δάγκειος αιμορραγικός πυρετός ή σύνδρομο δάγκειου σοκ).

Όταν ένα κουνούπι Aedes τσιμπάει ένα άτομο που έχει μολυνθεί από τον ιό του δάγκειου πυρετού, γίνεται φορέας του ιού. Όταν το μολυσμένο κουνούπι τσιμπάει ένα άλλο άτομο, μεταδίδει τον ιό σε αυτό το άτομο μέσω του σάλιου του.

Ο δάγκειος πυρετός μπορεί να κυμαίνεται από ήπια έως σοβαρή νόσος, και τα συμπτώματα εμφανίζονται συνήθως 4 έως 10 ημέρες μετά το τσίμπημα από το μολυσμένο κουνούπι. Τα συνήθη συμπτώματα περιλαμβάνουν αιφνίδια έναρξη υψηλού πυρετού, που συχνά φτάνει έως και τους 40°C, σοβαρό πονοκέφαλο ειδικά πίσω από τα μάτια, πόνο στις αρθρώσεις και τους μυς, εξάνθημα που μπορεί να εμφανιστεί λίγες ημέρες μετά την έναρξη του πυρετού, κόπωση και αδυναμία, ναυτία και έμετο που μερικές φορές συνοδεύεται από κοιλιακό άλγος. Σε σοβαρές περιπτώσεις, ο δάγκειος πυρετός μπορεί να εξελιχθεί σε δάγκειο αιμορραγικό πυρετό (DHF) ή σύνδρομο δάγκειου σοκ (DSS), τα οποία χαρακτηρίζονται από πιο σοβαρά συμπτώματα, αιμορραγία και δυνητικά απειλητικές για τη ζωή επιπλοκές.

Η διάγνωση του δάγκειου πυρετού περιλαμβάνει κλινική αξιολόγηση και εργαστηριακές εξετάσεις για την ανίχνευση της παρουσίας του ιού ή αντισωμάτων στο αίμα. Στη Διαγνωστική Αθηνών προσφέρουμε τις ακόλουθες εξετάσεις για τη διάγνωση της λοίμωξης από τον ιό του δάγκειου πυρετού:

Ιός Zika

Η λοίμωξη από τον ιό Zika είναι μια ιογενής λοίμωξη που μεταδίδεται από κουνούπια και προκαλείται από τον ιό Zika, ο οποίος είναι μέλος της οικογένειας Flaviviridae. Ο ιός Ζίκα μεταδίδεται κυρίως στον άνθρωπο μέσω του τσιμπήματος μολυσμένων κουνουπιών Aedes, ιδιαίτερα Aedes aegypti και Aedes albopictus. Αυτά τα κουνούπια είναι επίσης υπεύθυνα για τη μετάδοση και άλλων ιών όπως ο δάγκειος πυρετός και ο chikungunya. Ο ιός Zika μπορεί επίσης να μεταδοθεί μέσω της σεξουαλικής επαφής, από μια έγκυο γυναίκα στο έμβρυο της, και μέσω μεταγγίσεων αίματος.

Πολλές λοιμώξεις από τον ιό Ζίκα είναι ασυμπτωματικές ή προκαλούν μόνο ήπια συμπτώματα. Όταν τα συμπτώματα εμφανίζονται, είναι συνήθως ήπια και διαρκούν από λίγες ημέρες έως μία εβδομάδα. Τα κοινά συμπτώματα περιλαμβάνουν πυρετό, δερματικό εξάνθημα, συχνά με μικρές κόκκινες κηλίδες, πόνο στις αρθρώσεις, ιδιαίτερα στους καρπούς, τα γόνατα και τους αστραγάλους και επιπεφυκίτιδα.

Οι σοβαρές επιπλοκές είναι σπάνιες, αλλά η μόλυνση από τον ιό Ζίκα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες για το αναπτυσσόμενο έμβρυο, οδηγώντας σε γενετικές ανωμαλίες όπως μικροκεφαλία (ασυνήθιστα μικρό κεφάλι και εγκέφαλο) και άλλες νευρολογικές επιπλοκές.

Η διάγνωση της λοίμωξης από τον ιό Ζίκα περιλαμβάνει κλινική αξιολόγηση και εργαστηριακές εξετάσεις για την ανίχνευση της παρουσίας του ιού ή του γενετικού υλικού του στο αίμα ή σε άλλα σωματικά υγρά. Στη Διαγνωστική Αθηνών προσφέρουμε τις ακόλουθες εξετάσεις για τη διάγνωση της λοίμωξης από τον ιό Ζίκα:

Κίτρινος Πυρετός

Ο κίτρινος πυρετός είναι μια ιογενής ασθένεια που προκαλείται από τον ιό του κίτρινου πυρετού, μέλος της οικογένειας Flaviviridae. Μεταδίδεται κυρίως μέσω του τσιμπήματος μολυσμένων κουνουπιών, κυρίως Aedes aegypti κα, σε μικρότερο βαθμό, Aedes albopictus. Η ασθένεια μπορεί να ποικίλει σε σοβαρότητα, με πολλές λοιμώξεις να είναι ασυμπτωματικές ή να προκαλούν μόνο ήπια γριπώδη συμπτώματα. Ωστόσο, σε πιο σοβαρές περιπτώσεις, ο κίτρινος πυρετός μπορεί να οδηγήσει σε υψηλό πυρετό, ίκτερο (κιτρίνισμα του δέρματος και των ματιών), κοιλιακό άλγος, έμετο και δυνητικά θανατηφόρες επιπλοκές, συμπεριλαμβανομένης της ανεπάρκειας οργάνων και της αιμορραγίας. Ο ιός είναι ενδημικός σε τροπικές περιοχές της Αφρικής και της Νότιας Αμερικής, όπου κυκλοφορεί μεταξύ πρωτευόντων πλην του ανθρώπου και κουνουπιών στη ζούγκλα και περιστασιακά σε αστικούς χώρους. Ο ιός του κίτρινου πυρετού προκαλεί ανησυχία για την παγκόσμια υγεία λόγω της δυνατότητάς του να προκαλέσει μεγάλες εστίες και επιδημίες, ιδιαίτερα σε πυκνοκατοικημένες αστικές περιοχές όπου ο ιός μπορεί να εξαπλωθεί γρήγορα μέσω των κουνουπιών.

Η πρόληψη του κίτρινου πυρετού περιλαμβάνει κυρίως τον εμβολιασμό. Το εμβόλιο του κίτρινου πυρετού παρέχει μακροχρόνια ανοσία και συνιστάται για άτομα που διαμένουν ή ταξιδεύουν σε περιοχές όπου η ασθένεια είναι ενδημική. Στη Διαγνωστική Αθηνών προσφέρουμε τις ακόλουθες εξετάσεις για τη διάγνωση του κίτρινου πυρετού:

Ιός Κίτρινου Πυρετού, Εξουδετερωτικά Αντισώματα

Ιός Chikungunya

Ο ιός Chikungunya είναι μια ιογενής λοίμωξη που μεταδίδεται από κουνούπια και ανήκει στο γένος Alphavirus. Μεταδίδεται κυρίως στον άνθρωπο μέσω των τσιμπημάτων μολυσμένων κουνουπιών Aedes, ιδιαίτερα Aedes aegypti και Aedes albopictus. Ο πυρετός Chikungunya χαρακτηρίζεται από ξαφνική εμφάνιση υψηλού πυρετού, πόνου στις αρθρώσεις, μυϊκού πόνου, κεφαλαλγίας και εξανθήματος. Ενώ η ασθένεια είναι σπάνια θανατηφόρα, μπορεί να προκαλέσει εξουθενωτικό και παρατεταμένο πόνο στις αρθρώσεις, επηρεάζοντας την καθημερινή ζωή και την κινητικότητα.

Κρούσματα του ιού Chikungunya έχουν εμφανιστεί σε διάφορα μέρη του κόσμου, συμπεριλαμβανομένης της Αφρικής, της Ασίας, των νησιών του Ινδικού Ωκεανού και πιο πρόσφατα στην Αμερική. Δεν υπάρχει ειδική αντιιική θεραπεία για τον πυρετό Chikungunya και η διαχείριση επικεντρώνεται στην ανακούφιση των συμπτωμάτων μέσω της ανάπαυσης, της ενυδάτωσης και των αναλγητικών φαρμάκων.

Η διάγνωση της λοίμωξης από τον ιό Chikungunya περιλαμβάνει κλινική αξιολόγηση και εργαστηριακές εξετάσεις για την ανίχνευση της παρουσίας του ιού ή του γενετικού υλικού του στο αίμα ή σε άλλα σωματικά υγρά. Στη Διαγνωστική Αθηνών προσφέρουμε τις ακόλουθες εξετάσεις για τη διάγνωση της λοίμωξης από τον ιό Chikungunya:

Ιός του Δυτικού Νείλου

Ο ιός του Δυτικού Νείλου (WNV) είναι μια ιογενής λοίμωξη που μεταδίδεται από κουνούπια και ανήκει στο γένος Flavivirus. Μεταδίδεται κυρίως στον άνθρωπο μέσω των τσιμπημάτων μολυσμένων κουνουπιών, ιδιαίτερα κουνουπιών Culex. Ενώ πολλά άτομα που έχουν μολυνθεί με τον ιό του Δυτικού Νείλου δεν εμφανίζουν συμπτώματα ή μόνο ήπια γριπώδη συμπτώματα, ο ιός μπορεί επίσης να οδηγήσει σε σοβαρή νευρολογική ασθένεια, ιδιαίτερα σε ηλικιωμένους ενήλικες και άτομα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα. Τα συμπτώματα της λοίμωξης από τον ιό του Δυτικού Νείλου μπορεί να περιλαμβάνουν πυρετό, πονοκέφαλο, πόνους στο σώμα, πόνο στις αρθρώσεις, εξάνθημα και μερικές φορές διογκωμένους λεμφαδένες. Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις, οι ασθενείς μπορούν να αναπτύξουν εγκεφαλίτιδα του Δυτικού Νείλου ή μηνιγγίτιδα του Δυτικού Νείλου, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε φλεγμονή του εγκεφάλου ή του νωτιαίου μυελού, με αποτέλεσμα νευρολογικές επιπλοκές όπως παράλυση, κώμα ή ακόμα και θάνατο. Δεν υπάρχει ειδική αντιιική θεραπεία για τον ιό του Δυτικού Νείλου και παρέχεται υποστηρικτική φροντίδα για τη διαχείριση των συμπτωμάτων και των επιπλοκών. Τα μέτρα πρόληψης περιλαμβάνουν τη μείωση της έκθεσης στα κουνούπια με τη χρήση εντομοαπωθητικών, τη χρήση προστατευτικού ρουχισμού και την εξάλειψη των περιοχών αναπαραγωγής κουνουπιών.

Ο ιός του Δυτικού Νείλου εντοπίστηκε για πρώτη φορά στην Ουγκάντα το 1937 και έκτοτε έχει εξαπλωθεί σε διάφορα μέρη του κόσμου, συμπεριλαμβανομένης της Βόρειας Αμερικής, της Ευρώπης, της Μέσης Ανατολής και της Ασίας. Ο ιός διατηρείται σε έναν κύκλο μεταξύ κουνουπιών και πτηνών, με τους ανθρώπους και άλλα ζώα να χρησιμεύουν ως τυχαίοι ξενιστές. Ο ιός του Δυτικού Νείλου μπορεί να προκαλέσει σποραδικές εστίες και έχει τη δυνατότητα να προκαλέσει μεγαλύτερες επιδημίες, ιδιαίτερα σε περιοχές με ευνοϊκές περιβαλλοντικές συνθήκες για τον πολλαπλασιασμό των κουνουπιών. Η επιτήρηση, ο έλεγχος των κουνουπιών, η εκπαίδευση για τη δημόσια υγεία και η έρευνα για εμβόλια και θεραπείες αποτελούν βασικά συστατικά των προσπαθειών για την πρόληψη και τη διαχείριση των λοιμώξεων από τον ιό του Δυτικού Νείλου.

Η διάγνωση της λοίμωξης από τον ιό του Δυτικού Νείλου περιλαμβάνει κλινική αξιολόγηση και εργαστηριακές εξετάσεις για την ανίχνευση της παρουσίας του ιού ή του γενετικού υλικού του στο αίμα ή σε άλλα σωματικά υγρά. Στη Διαγνωστική Αθηνών προσφέρουμε τις ακόλουθες εξετάσεις για τη διάγνωση της λοίμωξης από τον ιό του Δυτικού Νείλου:

Νόσος Lyme

Η νόσος Lyme είναι μια βακτηριακή λοίμωξη που προκαλείται από το βακτήριο (σπειροχαίτη) Borrelia burgdorferi. Μεταδίδεται κυρίως στον άνθρωπο μέσω των δαγκωμάτων μολυσμένων τσιμπουριών. Η ασθένεια είναι πιο διαδεδομένη στις εύκρατες περιοχές της Βόρειας Αμερικής, της Ευρώπης και της Ασίας. Τα πρώιμα συμπτώματα της νόσου του Lyme συχνά περιλαμβάνουν ένα χαρακτηριστικό κυκλικό εξάνθημα γνωστό ως μεταναστευτικό ερύθημα, συνοδευόμενο από γριπώδη συμπτώματα όπως πυρετό, ρίγη, κόπωση, πονοκέφαλο και πόνους μυών και αρθρώσεων. Εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία, η νόσος του Lyme μπορεί να εξελιχθεί σε πιο σοβαρά συμπτώματα, επηρεάζοντας τις αρθρώσεις, την καρδιά και το νευρικό σύστημα. Η νόσος του Lyme τελικού σταδίου μπορεί να οδηγήσει σε επιπλοκές όπως πόνο στις αρθρώσεις, προβλήματα μνήμης και νευρολογικές διαταραχές.

Η διάγνωση της νόσου Lyme περιλαμβάνει ένα συνδυασμό κλινικής αξιολόγησης, ατομικού ιστορικού και εργαστηριακών εξετάσεων. Η θεραπεία συνήθως περιλαμβάνει αντιβιοτικά, όπως δοξυκυκλίνη ή αμοξικιλλίνη, τα οποία είναι πιο αποτελεσματικά όταν χορηγούνται στα αρχικά στάδια της λοίμωξης. Τα προληπτικά μέτρα περιλαμβάνουν την αποφυγή περιοχών που έχουν μολυνθεί από κρότωνες, τη χρήση εντομοαπωθητικών, τη χρήση προστατευτικού ρουχισμού και τη διεξαγωγή διεξοδικών ελέγχων για την παρουσία τσιμπουριών (στο σώμα ή τα ρούχα) μετά από υπαίθριες δραστηριότητες.

Η διάγνωση της νόσου Lyme περιλαμβάνει κλινική αξιολόγηση και εργαστηριακές εξετάσεις για την ανίχνευση της παρουσίας των βακτηρίων ή του γενετικού υλικού τους στο αίμα ή σε άλλα σωματικά υγρά. Στη Διαγνωστική Αθηνών προσφέρουμε τις ακόλουθες εξετάσεις για τη διάγνωση της νόσου του Lyme:

Τύφος

Ο τύφος αναφέρεται σε μια ομάδα βακτηριακών λοιμώξεων που προκαλούνται από διάφορα είδη βακτηρίων Rickettsia. Συνήθως μεταδίδεται στον άνθρωπο μέσω των δαγκωμάτων μολυσμένων ψύλλων, ψειρών ή τσιμπουριών. Δύο γνωστές μορφές τύφου είναι ο επιδημικός τύφος (που προκαλείται από τη Rickettsia prowazekii) και ο ενδημικός τύφος (που προκαλείται από τη Rickettsia typhi). Ο τύφος χαρακτηρίζεται από ξαφνική εμφάνιση υψηλού πυρετού, σοβαρό πονοκέφαλο, πόνους στο σώμα και εξάνθημα. Στην περίπτωση του επιδημικού τύφου, ο οποίος σχετίζεται με κακή υγιεινή και υπερπληθυσμό, οι σοβαρές περιπτώσεις μπορούν να οδηγήσουν σε απειλητικές για τη ζωή επιπλοκές όπως πνευμονία, νεφρική ανεπάρκεια και συμμετοχή του κεντρικού νευρικού συστήματος. Ο ενδημικός τύφος, που συχνά συνδέεται με τρωκτικά και ψύλλους, τείνει να έχει ηπιότερα συμπτώματα, αλλά μπορεί ακόμα να προκαλέσει σημαντική δυσφορία. Το Orientia tsutsugamushi είναι ένα βακτήριο που προκαλεί τον τύφο των θάμνων, ο οποίος είναι επίσης γνωστός και ως ασθένεια Tsutsugamushi. Ο τύφος των θάμνων είναι μια τροπική ασθένεια που απαντάται κυρίως στην περιοχή της Ασίας-Ειρηνικού, συμπεριλαμβανομένων περιοχών της Νοτιοανατολικής Ασίας, των νησιών του Ειρηνικού και τμημάτων της ανατολικής Ασίας. Μεταδίδεται στον άνθρωπο μέσω του δαγκώματος μολυσμένων «chiggers» (προνύμφες από ακάρεα), τα οποία βρίσκονται συνήθως σε αγροτικές και δασικές περιοχές.

Η διάγνωση του τύφου περιλαμβάνει κλινική αξιολόγηση, το ιστορικό του ασθενούς και εργαστηριακές εξετάσεις για την ανίχνευση της παρουσίας βακτηρίων ή αντισωμάτων έναντι των Rickettsia. Η θεραπεία αποτελείται κυρίως από αντιβιοτικά όπως δοξυκυκλίνη ή τετρακυκλίνη. Τα προληπτικά μέτρα περιλαμβάνουν την αποφυγή επαφής με μολυσμένους φορείς (ψύλλοι, ψείρες, κρότωνες), τη διατήρηση καλής προσωπικής και περιβαλλοντικής υγιεινής, τη χρήση εντομοαπωθητικών και την εξάλειψη των οικοτόπων τρωκτικών. Λόγω της πιθανής σοβαρότητας των επιπλοκών και του κινδύνου εμφάνισης κρουσμάτων σε περιοχές με ανεπαρκείς συνθήκες υγιεινής και προσβολή από φορείς, ο τύφος εξακολουθεί να αποτελεί πρόβλημα δημόσιας υγείας, ιδίως σε ορισμένες περιοχές όπου υπάρχουν προβληματικές συνθήκες υγιεινής και διαβίωσης.

Η διάγνωση του τύφου περιλαμβάνει κλινική αξιολόγηση και εργαστηριακές εξετάσεις για την ανίχνευση της παρουσίας των βακτηρίων ή του γενετικού υλικού τους στο αίμα ή σε άλλα σωματικά υγρά.

Στη Διαγνωστική Αθηνών προσφέρουμε τις ακόλουθες εξετάσεις για τη διάγνωση του τύφου και άλλων παθήσεων από ρικέτσιες:

Κηλιδώδης Πυρετός των Βραχωδών Ορέων

Ο Κηλιδώδης Πυρετός των Βραχωδών Ορέων (Rocky Mountain Spotted Fever - RMSF) είναι μια βακτηριακή λοίμωξη που προκαλείται κυρίως από το βακτήριο Rickettsia rickettsii. Μεταδίδεται περισσότερο στον άνθρωπο μέσω του δαγκώματος μολυσμένων τσιμπουριών, ιδιαίτερα του αμερικανικού τσιμπουριού του σκύλου (Dermacentor variabilis) και του τσιμπουριού του ξύλου των Βραχωδών Ορέων (Dermacentor andersoni). Παρά το όνομά του, το RMSF δεν περιορίζεται στην περιοχή των Βραχωδών Ορέων. εμφανίζεται σε διάφορα μέρη της Αμερικής, συμπεριλαμβανομένων των νοτιοανατολικών Ηνωμένων Πολιτειών. Η ασθένεια παρουσιάζει ένα ευρύ φάσμα συμπτωμάτων, όπως υψηλό πυρετό, σοβαρό πονοκέφαλο, μυϊκούς πόνους και ένα χαρακτηριστικό κηλιδωτό εξάνθημα που συνήθως ξεκινά από τους καρπούς και τους αστραγάλους και εξαπλώνεται στον κορμό. Ο RMSF μπορεί να προχωρήσει γρήγορα και να οδηγήσει σε σοβαρές επιπλοκές, όπως βλάβη στα αιμοφόρα αγγεία, ανεπάρκεια οργάνων, ακόμη και θάνατο, εάν δεν διαγνωστεί και αντιμετωπιστεί έγκαιρα.

Η διάγνωση του RMSF περιλαμβάνει κλινική αξιολόγηση, ιστορικό ασθενούς και εργαστηριακές εξετάσεις για την ανίχνευση της παρουσίας βακτηρίων ή αντισωμάτων Rickettsia rickettsii. Η θεραπεία περιλαμβάνει κυρίως την άμεση χορήγηση αντιβιοτικών, όπως η δοξυκυκλίνη, η οποία είναι αποτελεσματική στη θεραπεία του RMSF όταν χορηγείται νωρίς. Τα προληπτικά μέτρα περιλαμβάνουν τη χρήση προστατευτικού ρουχισμού, τη χρήση εντομοαπωθητικών, τον έλεγχο για τσιμπούρια μετά από υπαίθριες δραστηριότητες και την αποφυγή περιοχών μολυσμένων με κρότωνες. Η εκπαίδευση για τη δημόσια υγεία, οι εκστρατείες ευαισθητοποίησης και οι βελτιώσεις στις διαγνωστικές ικανότητες είναι απαραίτητες για την καταπολέμηση του RMSF και τη μείωση των επιπτώσεών του στα άτομα και τις κοινότητες που επηρεάζονται.

Ελονοσία

Η ελονοσία είναι μια σοβαρή μολυσματική ασθένεια που μεταδίδεται από κουνούπια και προκαλείται από παρασιτικά πρωτόζωα του είδους Plasmodium. Μεταδίδεται στον άνθρωπο μέσω του τσιμπήματος μολυσμένων θηλυκών κουνουπιών του γένους Anopheles.

Η ελονοσία προκαλείται από παράσιτα Plasmodium, με πέντε είδη να είναι οι πιο κοινές αιτίες λοιμώξεων σε ανθρώπους: Plasmodium falciparum, Plasmodium vivax, Plasmodium malariae, Plasmodium ovale και Plasmodium knowlesi. Μεταξύ αυτών, το P. falciparum είναι το πιο επικίνδυνο και μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές επιπλοκές και θάνατο. Όταν ένα μολυσμένο κουνούπι τσιμπάει έναν άνθρωπο, εγχέει σποροζωίτες (το μολυσματικό στάδιο του παρασίτου) στην κυκλοφορία του αίματος. Οι σποροζωίτες ταξιδεύουν στο ήπαρ, όπου ωριμάζουν και πολλαπλασιάζονται. Στη συνέχεια εισέρχονται ξανά στην κυκλοφορία του αίματος ως μεροζωίτες, εισβάλλοντας στα ερυθρά αιμοσφαίρια και προκαλώντας τα συμπτώματα της ελονοσίας.

Τα συμπτώματα της ελονοσίας μπορεί να ποικίλει ευρέως και περιλαμβάνουν υψηλό πυρετό, ρίγη και εφίδρωση, πονοκέφαλος, πόνος μυών και αρθρώσεων, κόπωση, ναυτία και έμετος, αναιμία, διόγκωση σπλήνα και ήπατος.

Σε σοβαρές περιπτώσεις, η ελονοσία μπορεί να οδηγήσει σε επιπλοκές όπως η εγκεφαλική ελονοσία (που επηρεάζει τον εγκέφαλο), σοβαρή αναιμία, νεφρική ανεπάρκεια και αναπνευστική δυσχέρεια. Η σοβαρή ελονοσία μπορεί να είναι θανατηφόρα, ειδικά εάν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα και αποτελεσματικά.

Στη Διαγνωστική Αθηνών προσφέρουμε τις ακόλουθες εξετάσεις για τη διάγνωση της ελονοσίας:

Λεϊσμανίαση

Η λεϊσμανίαση είναι μια ασθένεια που μεταδίδεται από έντομα και προκαλείται από τα παράσιτα του γένους Leishmania, τα οποία μεταδίδονται στον άνθρωπο μέσω των τσιμπημάτων μολυσμένων θηλυκών σκνιπών. Η ασθένεια εμφανίζεται σε τρεις κύριες μορφές: δερματική λεϊσμανίαση, βλεννογονοδερματική λεϊσμανίαση και σπλαχνική λεϊσμανίαση (επίσης γνωστή ως kala-azar). Η λεϊσμανίαση είναι διαδεδομένη σε τροπικές και υποτροπικές περιοχές σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων τμημάτων της Ασίας, της Αφρικής, της Μέσης Ανατολής και της Αμερικής. Οι κλινικές εκδηλώσεις της λεϊσμανίασης μπορεί να ποικίλουν ανάλογα με το συγκεκριμένο είδος λεϊσμανίας που εμπλέκεται και την ανοσολογική απόκριση του ασθενούς.

Η δερματική λεϊσμανίαση παρουσιάζεται συνήθως ως εντοπισμένα δερματικά έλκη ή πληγές στο σημείο του τσιμπήματος της σκνίπας. Τα έλκη μπορεί να χρειαστούν εβδομάδες έως μήνες για να εμφανιστούν μετά τη μόλυνση και μπορεί να συνοδεύονται από πυρετό. Η βλεννογονοδερματική λεϊσμανίαση, μια πιο σοβαρή μορφή, μπορεί να προκαλέσει παραμορφωτικά έλκη που επηρεάζουν τις βλεννογόνες μεμβράνες της μύτης, του στόματος και του φάρυγγα. Η σπλαχνική λεϊσμανίαση είναι η πιο σοβαρή μορφή και επηρεάζει τα εσωτερικά όργανα, κυρίως τον σπλήνα, το ήπαρ και το μυελό των οστών. Μπορεί να είναι θανατηφόρα εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία και χαρακτηρίζεται από πυρετό, απώλεια βάρους, διόγκωση σπλήνα και ήπατος και αναιμία. Η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία είναι ζωτικής σημασίας για την πρόληψη της εξέλιξης της νόσου.

Στη Διαγνωστική Αθηνών προσφέρουμε τις ακόλουθες εξετάσεις για τη διάγνωση της λεϊσμανίασης:

Νόσος Chagas

Η νόσος Chagas, γνωστή επίσης ως αμερικανική τρυπανοσωμίαση, είναι μια τροπική παρασιτική λοίμωξη που προκαλείται από το πρωτόζωο Trypanosoma cruzi. Βρίσκεται κυρίως στην Αμερική, ειδικά σε αγροτικές περιοχές της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής, όπου μεταδίδεται στον άνθρωπο μέσω των τσιμπημάτων μολυσμένων εντόμων που ονομάζονται Τριατομίνες, γνωστών ως "έντομο του φιλιού". Η ασθένεια μπορεί επίσης να μεταδοθεί μέσω μετάγγισης αίματος, μεταμόσχευσης οργάνων και από τη μητέρα στο έμβρυο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Η νόσος Chagas εξελίσσεται σε δύο κύρια στάδια: την οξεία φάση και τη χρόνια φάση.

Στην οξεία φάση, η οποία διαρκεί μερικές εβδομάδες έως μερικούς μήνες μετά τη μόλυνση, τα συμπτώματα μπορεί να ποικίλουν, αλλά συχνά περιλαμβάνουν πυρετό, οίδημα στο σημείο του τσιμπήματος του εντόμου (chagoma), γενική κακουχία και πρησμένους λεμφαδένες. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η οξεία φάση μπορεί να είναι ασυμπτωματική. Εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία, η λοίμωξη εξελίσσεται στη χρόνια φάση, η οποία μπορεί να διαρκέσει για χρόνια ή και δεκαετίες. Κατά τη διάρκεια αυτής της φάσης, το παράσιτο μπορεί να βλάψει διάφορα όργανα, συμπεριλαμβανομένης της καρδιάς, του πεπτικού συστήματος και του νευρικού συστήματος. Η χρόνια νόσος Chagas μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές επιπλοκές όπως καρδιακή ανεπάρκεια, αρρυθμίες και διόγκωση εσωτερικών οργάνων. Παρά τον σημαντικό αντίκτυπό της στη δημόσια υγεία, η νόσος Chagas συχνά παραμένει αδιάγνωστη και χωρίς θεραπεία λόγω της περιορισμένης πρόσβασης στην υγειονομική περίθαλψη και της έλλειψης ευαισθητοποίησης σχετικά με την ασθένεια στις ενδημικές περιοχές. Εξαιτίας της απουσίας των εντόμων-φορέων του παρασίτου από την Ελλάδα και την Ευρωπαϊκή ήπειρο, η νόσος Chagas δεν μπορεί να μεταδοθεί σε αυτές τις περιοχές. Εντούτοις, είναι δυνατόν να υπάρχουν ασθενείς εξαιτίας της επίσκεψης ή διαβίωσης για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα στις ενδημικές περιοχές. Στη Διαγνωστική Αθηνών προσφέρουμε την ακόλουθη εξέταση για τη διάγνωση της νόσου Chagas:

Trypanosoma cruzi, Μοριακή Ανίχνευση

Πρόληψη ασθενειών που προέρχονται από έντομα

Είναι σημαντικό να λαμβάνονται προληπτικά μέτρα για την αποφυγή τσιμπήματος εντόμων και για τον έλεγχο των εντόμων σε περιοχές όπου αυτές οι ασθένειες είναι διαδεδομένες. Η χρήση εντομοαπωθητικών, η χρήση προστατευτικού ρουχισμού και η εξάλειψη των τόπων αναπαραγωγής των εντόμων μπορεί να βοηθήσει στη μείωση του κινδύνου όλων αυτών των ασθενειών. Εάν υποψιάζεστε ότι μπορεί να έχετε μολυνθεί από κάποια ασθένεια που μεταδίδεται από έντομα, είναι σημαντικό να αναζητήσετε αμέσως ιατρική βοήθεια για διάγνωση και θεραπεία.