Νόσος Crohn: Βαθύτερες Αιτίες, Εξετάσεις, Φυσικές Θεραπείες

Η νόσος του Crohn είναι μια χρόνια φλεγμονώδης νόσος του εντέρου (IBD) που επηρεάζει κυρίως το γαστρεντερικό σωλήνα. Είναι μια πολύπλοκη κατάσταση με ένα ευρύ φάσμα συμπτωμάτων και μπορεί να ποικίλει σε σοβαρότητα από ήπια έως σοβαρή.

Συμπτώματα της Νόσου Crohn

Η νόσος του Crohn μπορεί να προκαλέσει ένα ευρύ φάσμα συμπτωμάτων που ποικίλλουν σε σοβαρότητα από άτομο σε άτομο.

Κοιλιακό άλγος: Ο πόνος στην κοιλιά είναι ένα χαρακτηριστικό σύμπτωμα. Είναι συχνά κράμπες και μπορεί να συμβεί οπουδήποτε κατά μήκος του πεπτικού σωλήνα, ανάλογα με το πού βρίσκεται η φλεγμονή.
Διάρροια: Η χρόνια ή υποτροπιάζουσα διάρροια είναι συχνή στη νόσο του Crohn. Τα κόπρανα μπορεί να είναι ασχημάτιστα, υδαρή και μπορεί να περιέχουν βλέννα ή αίμα.
Κόπωση: Πολλά άτομα με νόσο του Crohn βιώνουν κόπωση, η οποία μπορεί να αποδοθεί στη φλεγμονή, τη δυσαπορρόφηση θρεπτικών συστατικών και άλλους παράγοντες.
Απώλεια βάρους: Η ακούσια απώλεια βάρους παρατηρείται συχνά, καθώς η νόσος μπορεί να επηρεάσει την ικανότητα του οργανσιμού να απορροφά θρεπτικά συστατικά από τις τροφές.
Απώλεια όρεξης: Η μειωμένη όρεξη είναι ένα κοινό σύμπτωμα και συχνά συνδέεται με την απώλεια βάρους.
Πυρετός: Χαμηλός πυρετός μπορεί να εμφανιστεί κατά τη διάρκεια των εξάρσεων της νόσου.
Αιμορραγία από το ορθό: Η αιμορραγία από το ορθό είναι ένα κοινό σύμπτωμα, ειδικά σε περιπτώσεις όπου επηρεάζεται το παχύ έντερο ή το ορθό.
Πληγές στο στόμα: Μερικοί άνθρωποι με νόσο του Crohn μπορεί να εμφανίσουν πληγές στο στόμα.
Πόνος στις αρθρώσεις: Πόνος στις αρθρώσεις και φλεγμονή, αρθραλγία ή αρθρίτιδα, μπορεί να εμφανιστεί σε ορισμένους ασθενείς με νόσο του Crohn.
Δερματικά προβλήματα: Δερματικά προβλήματα όπως εξανθήματα, κόκκινα οζίδια ή έλκη μπορεί να εμφανιστούν ως αποτέλεσμα της νόσου του Crohn.
Φλεγμονή των ματιών: Φλεγμονή των ματιών, γνωστή ως ραγοειδίτιδα ή επισκληρίτιδα, μπορεί να αναπτυχθεί σε ορισμένες περιπτώσεις.
Απόφραξη του εντέρου: Σε σοβαρές περιπτώσεις, η νόσος του Crohn μπορεί να προκαλέσει στενώσεις ή απόφραξη στο έντερο, οδηγώντας σε συμπτώματα όπως ναυτία, έμετο και κοιλιακή διάταση.
Περιπρωκτικά συμπτώματα: Η φλεγμονή γύρω από τον πρωκτό μπορεί να προκαλέσει πόνο, κνησμό ή εμφάνιση πύου.

Η νόσος Crohn μπορεί να επηρεάσει διάφορα μέρη του πεπτικού συστήματος και αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μια μεγάλη ποικιλία συμπτωμάτων. Μερικά ασθενείς μπορεί να εμφανίσουν ήπια συμπτώματα, ενώ άλλοι μπορεί να έχουν πιο σοβαρά και εξουθενωτικά. Η νόσος Crohn έχει συχνά περιόδους ύφεσης όταν τα συμπτώματα βελτιώνονται και περιόδους εξάρσεων όταν επιδεινώνονται.

Αιτίες της Νόσου Crohn

Οι ακριβείς αιτίες της νόσου του Crohn δεν είναι πλήρως κατανοητές, αλλά πιστεύεται ότι προκύπτει από ένα συνδυασμό γενετικών, περιβαλλοντικών και ανοσολογικών παραγόντων.

Γενετική: Το οικογενειακό ιστορικό παίζει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της νόσου του Crohn. Τα άτομα με συγγενή πρώτου βαθμού (όπως γονέα ή αδελφό) που έχει νόσο του Crohn διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης της νόσου. Πολλά γονίδια έχουν ενοχοποιηθεί για την ανάπτυξη της νόσου του Crohn, συμπεριλαμβανομένων των NOD2 και ATG16L1.

Διαταραχές του ανοσοποιητικού συστήματος: Η νόσος Crohn χαρακτηρίζεται από ανώμαλη ανοσολογική απόκριση κατά την οποία το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται λανθασμένα στο πεπτικό σύστημα. Αυτή η ανοσολογική απόκριση περιλαμβάνει την υπερπαραγωγή ορισμένων ανοσοκυττάρων και φλεγμονωδών πρωτεϊνών.

Περιβαλλοντικοί παράγοντες: Ορισμένοι περιβαλλοντικοί παράγοντες μπορεί να προκαλέσουν ή να επιδεινώσουν τη νόσο του Crohn σε γενετικά ευαίσθητα άτομα. Αυτοί οι παράγοντες περιλαμβάνουν:

Διατροφή: Ενώ η διατροφή δεν αποτελεί άμεση αιτία της νόσου του Crohn, μπορεί να επηρεάσει την πορεία της νόσου. Ορισμένοι ασθενείς διαπιστώνουν ότι κάποια τρόφιμα μπορούν να προκαλέσουν ή να επιδεινώσουν τα συμπτώματα.
Κάπνισμα: Το κάπνισμα είναι ένας γνωστός παράγοντας κινδύνου για τη νόσο του Crohn και μπορεί να επιδεινώσει την πορεία της νόσου.
Λοιμώξεις: Μερικοί ερευνητές πιστεύουν ότι ορισμένες λοιμώξεις μπορεί να συμβάλλουν στην ανάπτυξη της νόσου του Crohn ή να προκαλέσουν εξάρσεις.

Δυσλειτουργία μικροβιώματος: Αλλαγές στη σύνθεση του μικροβιώματος του εντέρου, έχουν παρατηρηθεί σε άτομα με νόσο του Crohn. Ένα τροποποιημένο μικροβίωμα μπορεί να διαδραματίσει ρόλο στην ανάπτυξη και την εξέλιξη της κατάστασης.

Αυτοάνοση αντίδραση: Η νόσος του Crohn θεωρείται αυτοάνοση ασθένεια, καθώς το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στους ιστούς του σώματος. Ωστόσο, δεν είναι μια τυπική αυτοάνοση ασθένεια, καθώς περιλαμβάνει επίσης μη αυτοάνοσους παράγοντες.

Άγνωστοι παράγοντες ενεργοποίησης: Μπορεί να υπάρχουν και άλλοι, μέχρι στιγμής ανεξερεύνητοι παράγοντες που συμβάλλουν στην ανάπτυξη της νόσου του Crohn.

Βαθύτερες Αιτίες της Νόσου Crohn

Η λειτουργική ιατρική είναι μια προσέγγιση που επιδιώκει να εντοπίσει και να αντιμετωπίσει τις υποκείμενες αιτίες μιας νόσου, συμπεριλαμβανομένων των χρόνιων παθήσεων όπως η νόσος Crohn.

Σύνδρομο διαρρέοντος εντέρου: Η λειτουργική ιατρική συχνά επικεντρώνεται στην έννοια του «διαρρέοντος εντέρου», η οποία αναφέρεται στην αυξημένη εντερική διαπερατότητα. Ορισμένοι πιστεύουν ότι ο εξασθενημένος φραγμός του εντέρου μπορεί να συμβάλει στην ανάπτυξη αυτοάνοσων παθήσεων όπως η νόσος του Crohn. Παράγοντες όπως οι διατροφικές επιλογές, το στρες και οι ανισορροπίες στα μικρόβια του εντέρου μπορεί να αποτελούν την αιτία του διαρρέοντος εντέρου.

Διατροφή: Η λειτουργική ιατρική μπορεί να αξιολογήσει διατροφικά ερεθίσματα ή διάφορες ευαισθησίες που θα μπορούσαν να επιδεινώσουν τα συμπτώματα της νόσου του Crohn. Μπορεί να προταθούν ειδικές δίαιτες, όπως η δίαιτα χαμηλής περιεκτικότητας σε FODMAP, οι αντιφλεγμονώδεις δίαιτες ή οι περιοριστικές δίαιτες, για τον εντοπισμό και την εξάλειψη των τροφών ενεργοποίησης.

Μικροβίωμα του εντέρου: Η δυσβίωση, η ανισορροπία στο μικροβίωμα του εντέρου, είναι μια πιθανή βασική αιτία που μπορεί να αντιμετωπίσει η λειτουργική ιατρική. Οι στρατηγικές μπορεί να περιλαμβάνουν προβιοτικά, πρεβιοτικά και διαιτητικές αλλαγές για την βελτίωση του εντερικού μικροβιώματος.

Στρες και συναισθηματική ευεξία: Το άγχος και οι συναισθηματικοί παράγοντες μπορούν να επιδεινώσουν τα συμπτώματα του Crohn. Τεχνικές όπως ο διαλογισμός και η συμβουλευτική μπορεί να βοηθήσουν.

Έκθεση σε τοξίνες: Η λειτουργική ιατρική μπορεί να αξιολογήσει εάν οι περιβαλλοντικές τοξίνες ή η έκθεση σε βαρέα μέταλλα συμβάλλουν στην κατάσταση. Η μείωση της έκθεσης σε τοξίνες και η υποστήριξη των διαδικασιών αποτοξίνωσης του σώματος μπορεί να βοηθήσουν .

Λοιμώξεις και παθογόνα: Ορισμένοι μπορεί να διερευνήσουν την παρουσία χρόνιων λοιμώξεων ή παθογόνων στο έντερο ως πιθανούς παράγοντες. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει εξειδικευμένες εξετάσεις και στοχευμένες θεραπείες.

Δυσλειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος: Η λειτουργική ιατρική μπορεί να διερευνήσει παράγοντες που συμβάλλουν στη δυσλειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος και την αυτοανοσία. Αυτό περιλαμβάνει την υποστήριξη του ανοσοποιητικού συστήματος με αλλαγές στον τρόπο ζωής και συγκεκριμένα συμπληρώματα.

Ελλείψεις θρεπτικών συστατικών: Οι ελλείψεις θρεπτικών συστατικών είναι συχνές στη νόσο του Crohn λόγω δυσαπορρόφησης και διατροφικών περιορισμών.

Η νόσος του Crohn είναι μια πολύπλοκη κατάσταση που απαιτεί ιατρική παρακολούθηση. Μια συνεργατική προσέγγιση που συνδυάζει τη λειτουργική ιατρική με τη συμβατική ιατρική περίθαλψη μπορεί να είναι μια πιο ολοκληρωμένη στρατηγική για τη διαχείριση της νόσου του Crohn και την αντιμετώπιση των πιθανών βαθύτερων αιτιών της.

Εργαστηριακές Εξετάσεις για τη Νόσο Crohn

Η διάγνωση της νόσου του Crohn περιλαμβάνει συνήθως ένα συνδυασμό εργαστηριακών εξετάσεων, κλινικής αξιολόγησης και μελετών απεικόνισης. Ενώ καμία εργαστηριακή εξέταση δεν μπορεί να επιβεβαιώσει οριστικά τη νόσο του Crohn, αυτές οι εξετάσεις και οι δείκτες μπορούν να παρέχουν σημαντικές πληροφορίες για να βοηθήσουν στη διάγνωση και την αξιολόγηση της κατάστασης.

Εξετάσεις αίματος

C-αντιδρώσα πρωτεΐνη (CRP): Αυξημένα επίπεδα CRP στο αίμα μπορεί να υποδεικνύουν φλεγμονή. Είναι ένας μη ειδικός δείκτης φλεγμονής και χρησιμοποιείται συχνά για την παρακολούθηση της δραστηριότητας της νόσου του Crohn.
Ταχύτητα καθίζησης ερυθροκυττάρων (ΤΚΕ): Είναι επίσης ένας μη ειδικός δείκτης φλεγμονής και χρησιμοποιείται για την αξιολόγηση της δραστηριότητας της νόσου.
Γενική εξέταση αίματος: Η γενική αίματος μετρά διαφορετικά συστατικά του αίματος, συμπεριλαμβανομένων των ερυθρών και λευκών αιμοσφαιρίων.

Εξετάσεις κοπράνων

Καλπροτεκτίνη κοπράνων: Αυτή η εξέταση μετρά το επίπεδο της καλπροτεκτίνης, μιας πρωτεΐνης που απελευθερώνεται από τα λευκά αιμοσφαίρια, στα κόπρανα. Τα αυξημένα επίπεδα είναι ενδεικτικά εντερικής φλεγμονής και μπορούν να βοηθήσουν στη διαφοροποίηση μεταξύ IBD και άλλων καταστάσεων.
Καλλιέργεια και παρασιτολογική κοπράνων: Αυτές οι εξετάσεις μπορεί να αποκλείσουν βακτηριακές ή παρασιτικές λοιμώξεις που μπορεί να μιμούνται τα συμπτώματα της νόσου του Crohn.

Αντισώματα ορού

Αντισώματα έναντι Saccharomyces cerevisiae (ASCA): Ορισμένοι ασθενείς με νόσο του Crohn έχουν αυξημένα επίπεδα αυτών των αντισωμάτων.
Aντισώματα pANCA: Τα αυξημένα επίπεδα pANCA σχετίζονται με έναν διαφορετικό τύπο IBD που ονομάζεται ελκώδης κολίτιδα, οπότε αυτή η εξέταση μπορεί να βοηθήσει στη διαφοροποίηση μεταξύ των δύο καταστάσεων.

Δείκτες φλεγμονής ορού: Περιλαμβάνουν τα επίπεδα στον ορό της ιντερλευκίνης-6 (IL-6) και του παράγοντα νέκρωσης όγκων (TNF-α), τα οποία σχετίζονται με φλεγμονή.

Διατροφικές εξετάσεις: Ο υποσιτισμός είναι κοινός στη νόσο του Crohn λόγω δυσαπορρόφησης, επομένως μπορούν να διεξαχθούν διατροφικές αξιολογήσεις, συμπεριλαμβανομένων μετρήσεων των επιπέδων βιταμινών και των ιχνοστοιχείων, για τον εντοπισμό ελλείψεων.

Γενετικός έλεγχος: Ο γενετικός έλεγχος για συγκεκριμένα γονίδια που σχετίζονται με τη νόσο του Crohn, όπως το NOD2, μπορεί να παρέχει πρόσθετες πληροφορίες και μπορεί να βοηθήσει στον εντοπισμό ατόμων υψηλότερου κινδύνου.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι ενώ αυτές οι εργαστηριακές εξετάσεις μπορούν να παρέχουν πολύτιμες πληροφορίες, η οριστική διάγνωση της νόσου του Crohn απαιτεί συχνά συνδυασμό κλινικής αξιολόγησης, ενδοσκοπικών διαδικασιών (κολονοσκόπηση ή γαστροσκόπηση) με βιοψίες και απεικονιστικών μελετών (όπως μαγνητική ή αξονική τομογραφία) για την άμεση απεικόνιση και εκτίμηση της έκτασης της φλεγμονής στο πεπτικό σύστημα.

Εργαστηριακές Εξετάσεις Λειτουργικής Ιατρικής για τη Νόσο του Crohn

Στη λειτουργική ιατρική μπορούν να χρησιμοποιηθούν διάφορες εξειδικευμένες εργαστηριακές εξετάσεις για να διερευνήσουν υποκείμενους παράγοντες και ανισορροπίες που θα μπορούσαν να συμβάλουν στη νόσο του Crohn ή να επιδεινώσουν τα συμπτώματά της.

Εκτίμηση Εντερικής Διαπερατότητας

Δοκιμή λακτουλόζης-μαννιτόλης: Αυτή η εξέταση μετρά τη διαπερατότητα του εντερικού επιθηλίου. Η αυξημένη διαπερατότητα, που συχνά αναφέρεται ως «διαρρέον έντερο», συνδέεται μερικές φορές με τη νόσο του Crohn. Η μέτρηση της ζονουλίνης στον ορό και τα κόπρανα είναι μια εναλλακτική λύση.

Εξετάσεις ευαισθησίας τροφίμων

Εξέταση τροφικής δυσανεξίας IgG (TrophoScan®): Αυτή η εξέταση μετρά τα αντισώματα ανοσοσφαιρίνης G (IgG) έναντι διαφόρων τροφών. Μπορεί να βοηθήσει στον εντοπισμό πιθανών τροφών ενεργοποίησης που μπορεί να επιδεινώσουν τα συμπτώματα του Crohn.

Πλήρης ανάλυση κοπράνων

Αξιολόγηση μικροβιώματος (EnteroScan®): Αυτή η εξέταση ελέγχει τη σύνθεση του μικροβιώματος του εντέρου, αναζητώντας ανισορροπίες στους τύπους και την ποσότητα των βακτηρίων που υπάρχουν στο πεπτικό σύστημα. Αξιολογεί επίσης, την παρουσία εντερικών παρασίτων και παθογόνων που θα μπορούσαν να συμβάλλουν στα γαστρεντερικά συμπτώματα.

Εξετάσεις θρεπτικών και μικροθρεπτικών συστατικών

Έλεγχος θρεπτικών συστατικών και μικροθρεπτικών συστατικών: Αυτές οι εξετάσεις αξιολογούν τα επίπεδα βασικών βιταμινών, μετάλλων και αντιοξειδωτικών, τα οποία μπορεί να είναι μειωμένα σε άτομα με νόσο του Crohn λόγω δυσαπορρόφησης και διατροφικών περιορισμών.

Δείκτες ορμονών και στρες

Έλεγχος της λειτουργίας των επινεφριδίων (AdrenalScan®): Η αξιολόγηση των ορμονών των επινεφριδίων και της αντίδρασης του σώματος στο στρες μπορεί να είναι σημαντική, καθώς το άγχος μπορεί να επιδεινώσει τα συμπτώματα του Crohn.
Εξετάσεις λειτουργίας του θυρεοειδούς: Οι ανισορροπίες στις θυρεοειδικές ορμόνες μπορούν να επηρεάσουν τη γενική υγεία, συμπεριλαμβανομένου του εντέρου.

Φλεγμονώδεις δείκτες

Εκτός από τις συνήθως χρησιμοποιούμενες CRP και ΤΚΕ, η λειτουργική ιατρική μπορεί να διερευνήσει ένα ευρύτερο φάσμα φλεγμονωδών δεικτών, όπως οι ιντερλευκίνες και ο TNF-α.

Έλεγχος βαρέων μετάλλων και τοξινών

Έλεγχος βαρέων μετάλλων: Ο έλεγχος αυτός αξιολογεί την παρουσία τοξικών βαρέων μετάλλων, τα οποία θα μπορούσαν να συμβάλουν στη φλεγμονή ή τη δυσλειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος.
Έλεγχος χημικών και περιβαλλοντικών τοξινών: Ο προσδιορισμός της έκθεσης σε περιβαλλοντικές τοξίνες μπορεί να αποτελεί μέρος της συνολικής αξιολόγησης.

Ορμονική αξιολόγηση

Φυλετικές ορμόνες: Οι ανισορροπίες στις ορμόνες φύλου μπορούν μερικές φορές να συμβάλουν στα συμπτώματα που βιώνουν τα άτομα με νόσο του Crohn.

Συμβατικές Θεραπείες της Νόσου Crohn

Οι συμβατικές θεραπείες για τη νόσο του Crohn στοχεύουν στη διαχείριση της κατάστασης μειώνοντας τη φλεγμονή, ανακουφίζοντας τα συμπτώματα και διατηρώντας περιόδους ύφεσης.

Φάρμακα

Αντιφλεγμονώδη φάρμακα: Είναι συχνά η θεραπεία πρώτης γραμμής για ήπια έως μέτρια νόσο του Crohn και μπορεί να περιλαμβάνουν αμινοσαλικυλικά (π.χ. μεσαλαμίνη) και κορτικοστεροειδή (π.χ. πρεδνιζόνη) για τη μείωση της φλεγμονής.
Ανοσοτροποποιητές: Φάρμακα όπως η αζαθειοπρίνη, η 6-μερκαπτοπουρίνη (6-MP) ή η μεθοτρεξάτη χρησιμοποιούνται για την καταστολή της δράσης του ανοσοποιητικού συστήματος και τη διατήρηση της ύφεσης.
Βιολογικοί παράγοντες: Πρόκειται για στοχευμένες θεραπείες που μπλοκάρουν συγκεκριμένες πρωτεΐνες που εμπλέκονται στη φλεγμονή, όπως ο παράγοντας νέκρωσης όγκων (TNF-α).
Αναστολείς JAK: Οι αναστολείς της κινάσης Janus (JAK), όπως η τοφασιτινίμπη, μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τον έλεγχο της φλεγμονής σε ορισμένες περιπτώσεις.
Αντιβιοτικά: Τα αντιβιοτικά μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη διαχείριση της βακτηριακής υπερανάπτυξης ή τη θεραπεία επιπλοκών όπως αποστήματα ή συρίγγια.
Αναλγητικά: Τα φάρμακα αυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη διαχείριση του πόνου, αλλά συνήθως δεν συνιστώνται για μακροχρόνια χρήση λόγω των πιθανών παρενεργειών.

Διατροφική Υποστήριξη

Η διατροφική υποστήριξη μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την παροχή επαρκούς διατροφής σε περιπτώσεις υποσιτισμού ή άλλες σοβαρές καταστάσεις, συχνά μέσω εξειδικευμένης εντερικής (σίτιση με σωλήνα) ή παρεντερικής (ενδοφλέβιας) διατροφής.
Ορισμένοι ασθενείς με νόσο του Crohn μπορεί να επωφεληθούν από διαιτητικές τροποποιήσεις, συμπεριλαμβανομένων της δίαιτας χαμηλών υπολειμμάτων, χαμηλής περιεκτικότητας σε FODMAP, ή συγκεκριμένες δίαιτες υδατανθράκων.

Χειρουργική

Η χειρουργική επέμβαση εξετάζεται σε περιπτώσεις όπου η φαρμακευτική αγωγή και άλλες θεραπείες είναι αναποτελεσματικές για τη θεραπεία των επιπλοκών. Οι συνήθεις χειρουργικές επεμβάσεις περιλαμβάνουν την εκτομή (αφαίρεση του κατεστραμμένου εντέρου) και τη δημιουργία στομίας (ειλεοστομία ή κολοστομία) για την εκτροπή της ροής των κοπράνων.

Συμπτωματική Ανακούφιση

Φάρμακα όπως αντιδιαρροϊκά φάρμακα ή αντισπασμωδικοί παράγοντες μπορούν να παρέχουν συμπτωματική ανακούφιση από τη διάρροια και τις κοιλιακές κράμπες.
Συμπληρώματα όπως ο σίδηρος μπορεί να χορηγηθεί για την αντιμετώπιση της αναιμίας που προκαλείται από τη χρόνια αιμορραγία.

Παρακολούθηση

Η τακτική παρακολούθηση της δραστηριότητας της νόσου και των πιθανών παρενεργειών από τα φάρμακα είναι ζωτικής σημασίας για την αποτελεσματική διαχείριση της νόσου του Crohn.
Περιοδικές κολονοσκοπήσεις και απεικονιστικές μελέτες χρησιμοποιούνται συχνά για την αξιολόγηση της κατάστασης του εντέρου και την παρακολούθηση των επιπλοκών.

Η επιλογή της θεραπείας εξαρτάται από τη σοβαρότητα και τη θέση της νόσου, τους ατομικούς παράγοντες κάθε ασθενούς και την ανταπόκριση στις θεραπείες. Ο στόχος είναι να επιτευχθεί και να διατηρηθεί η ύφεση, να ελαχιστοποιηθούν τα συμπτώματα και να βελτιωθεί η ποιότητα ζωής του ασθενούς. Η διαχείριση της νόσου του Crohn συχνά περιλαμβάνει ένα συνδυασμό θεραπειών προσαρμοσμένων στις συγκεκριμένες ανάγκες του ασθενούς.

Φυσικές Θεραπείες της Νόσου του Crohn

Ενώ οι συμβατικές ιατρικές θεραπείες είναι συχνά η κύρια προσέγγιση στη διαχείριση της νόσου του Crohn, οι συμπληρωματικές και φυσικές θεραπείες μπορεί να λειτουργήσουν συμπληρωματικά στο σχέδιο θεραπείας τους.

Διαιτητικές τροποποιήσεις

Προβιοτικά: Τα προβιοτικά συμπληρώματα μπορούν να βοηθήσουν στην προαγωγή ενός ισορροπημένου εντερικού μικροβιώματος. Ορισμένα στελέχη, όπως Lactobacillus και Bifidobacterium, έχουν δείξει καλά αποτελέσματα σε κλινικές μελέτες.
Πρεβιοτικά: Τα πρεβιοτικά είναι διαιτητικές ίνες που υποστηρίζουν την ανάπτυξη των ευεργετικών βακτηρίων του εντέρου. Τρόφιμα όπως το σκόρδο, τα κρεμμύδια και τα σπαράγγια είναι φυσικές πηγές πρεβιοτικών.
Φυτικές ίνες: Οι φυτικές ίνες μπορεί να είναι ευεργετικές, αλλά για μερικούς ασθενείς, δίαιτα χαμηλή σε φυτικές ίνες μπορεί να είναι περισσότερο βοηθητική κατά τη διάρκεια των εξάρσεων για τη μείωση του ερεθισμού του εντερικού επιθηλίου.
Ωμέγα-3 λιπαρά οξέα: Τα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα που βρίσκονται στα λιπαρά ψάρια (π.χ. σολομός, σκουμπρί) και λιναρόσπορους, έχουν αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες και μπορεί να είναι χρήσιμα για τη διαχείριση της φλεγμονής.
Δίαιτα χαμηλής περιεκτικότητας σε FODMAP: Ορισμένοι ασθενείς βρίσκουν ανακούφιση από τα συμπτώματα της Crohn ακολουθώντας μια δίαιτα χαμηλή σε FODMAP, η οποία περιορίζει τους ζυμώσιμους υδατάνθρακες που μπορούν να επιδεινώσουν τα πεπτικά συμπτώματα.

Φυτικά και διατροφικά συμπληρώματα

Κουρκουμίνη: Η κουρκουμίνη, η δραστική ένωση στον κουρκουμά, έχει αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες και μπορεί να βοηθήσει στη διαχείριση της φλεγμονής στη νόσο του Crohn.
Aloe Vera: Η αλόη βέρα έχει αντιφλεγμονώδη δράση και έχει μελετηθεί για τη δυνατότητά της να μειώνει τα συμπτώματα σε ορισμένους ασθενείς.
Βιταμίνη D: Μερικοί ασθενείς με νόσο του Crohn έχουν χαμηλότερα επίπεδα βιταμίνης D. Η συμπληρωματική λήψη μπορεί να αντιμετωπίσει την έλλειψη.
Ψευδάργυρος και σίδηρος: Αυτά τα συμπληρώματα μπορούν να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση των ελλείψεων θρεπτικών συστατικών που εμφανίζονται συχνά στη νόσο του Crohn.
Boswellia (ινδικό λιβάνι): Η Boswellia serrata, ένα εκχύλισμα ρητίνης από το δέντρο Boswellia, έχει μελετηθεί για τις αντιφλεγμονώδεις επιδράσεις και τις δυνατότητές του στη διαχείριση της νόσου του Crohn. Διατίθεται ως συμπλήρωμα.
Ρίζα Marshmallow: Η ρίζα Marshmallow έχει μαλακτικές ιδιότητες που μπορούν να βοηθήσουν στην καταπράυνση των ερεθισμένων βλεννογόνων στο πεπτικό σύστημα. Μερικές φορές χρησιμοποιείται για την ανακούφιση της γαστρεντερικής δυσφορίας.
Φλοιός φτελιάς (Slippery elm): Η φτελιά έχει ορισμένες ιδιότητες που μπορούν να βοηθήσουν στην επικάλυψη και την προστασία της επένδυσης του πεπτικού συστήματος. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την ανακούφιση της πεπτικής δυσφορίας.
Χαμομήλι: Το χαμομήλι έχει αντιφλεγμονώδεις και καταπραϋντικές ιδιότητες και μπορεί να βοηθήσει στη μείωση των γαστρεντερικών συμπτωμάτων όπως κράμπες και δυσφορία.
Τζίντζερ: Το τζίντζερ έχει αντιφλεγμονώδεις και ιδιότητες κατά της ναυτίας και μπορεί να βοηθήσει στην ανακούφιση της γαστρεντερικής δυσφορίας.
Μέντα: Το έλαιο μέντας μπορεί να βοηθήσει στην ανακούφιση συμπτωμάτων όπως κοιλιακό άλγος, φούσκωμα και αέρια σε ορισμένους ασθενείς με νόσο του Crohn.
Προβιοτικά βότανα: Ορισμένα φυτικά μείγματα, όπως τα φυτά που περιέχουν berberine, έχουν χρησιμοποιηθεί ως αντιμικροβιακοί και αντιφλεγμονώδεις παράγοντες στη διαχείριση γαστρεντερικών παθήσεων.

Θεραπείες Νου-Σώματος

Μείωση του στρες: Τεχνικές όπως η ενσυνειδητότητα, ο διαλογισμός, η γιόγκα και οι ασκήσεις χαλάρωσης μπορούν να βοηθήσουν στη διαχείριση του στρες, το οποίο μπορεί να επιδεινώσει τα συμπτώματα του Crohn.
Βελονισμός: Ορισμένοι ασθενείς βρίσκουν ανακούφιση από τα συμπτώματα της Crohn μέσω του βελονισμού.

Σωματική δραστηριότητα

Η τακτική άσκηση μπορεί να βοηθήσει στη διατήρηση της συνολικής υγείας, στη μείωση του στρες και στην υποστήριξη ενός αισθήματος ευεξίας.

Βασίλης Ι. Σιδερής
Βιολόγος
Ιατρός Βιοπαθολόγος
Πιστοποιημένος Ιατρός Λειτουργικής Ιατρικής, CFMP^®