Η μέτρηση της αλβουμίνης στα ούρα (μικροαλβουμίνη) χρησιμοποιείται συνήθως κατά τον έλεγχο για πιθανή έναρξη νεφροπάθειας σε διαβητικούς ασθενείς.
Η διαβητική νεφροπάθεια είναι μια επιπλοκή του διαβήτη και χαρακτηρίζεται από πρωτεϊνουρία. Πριν όμως αναπτυχθεί η εμφανής πρωτεϊνουρία (>300 mg/24ωρο), αυξάνεται σταδιακά η αποβολή αλβουμίνης στα ούρα, σε εκείνους τους διαβητικούς ασθενείς που προορίζονται να αναπτύξουν διαβητική νεφροπάθεια. Ορισμένοι θεραπευτικοί χειρισμοί (όπως για παράδειγμα πιο επιθετική συντήρηση της αρτηριακής πίεσης, ιδιαίτερα με τη χορήγηση αναστολέων του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτασίνης, πιο επιθετικός έλεγχος του σακχάρου στο αίμα και πιθανώς μειωμένη πρόσληψη πρωτεΐνης) μπορεί να καθυστερήσουν ή να εμποδίσουν σημαντικά την ανάπτυξη της επερχόμενης διαβητικής νεφροπάθειας. Για τους λόγους αυτούς, είναι σημαντικό να εντοπίζονται οι μικρές, παθολογικές αυξήσεις στην απέκκριση της αλβουμίνης στα ούρα, δηλαδή η μικροαλβουμινουρία ή μικρολευκωματουρία.
Περισσότερες πληροφορίες
Η αλβουμίνη (ή λευκωματίνη) είναι ένα από τα δύο κύρια πρωτεϊνικά κλάσματα του αίματος. Η αλβουμίνη έχει σημαντικό ρόλο στη διατήρηση της ογκωτικής πίεσης του πλάσματος και στη μεταφορά της χολερυθρίνης, των λιπαρών οξέων, φαρμάκων, ορμονών και άλλων ουσιών που είναι αδιάλυτες στο νερό. Η πρωτεΐνη φυσιολογικά απορροφάται σχεδόν πλήρως από τα νεφρά και δεν ανιχνεύεται στα ούρα. Ως εκ τούτου, η παρουσία ανιχνεύσιμων ποσοτήτων αλβουμίνης ή πρωτεΐνης στα ούρα, είναι ενδεικτική μη φυσιολογικής νεφρικής λειτουργίας.
Τι σημαίνουν οι Παθολογικές Τιμές;
- Αύξηση: Οξεία σωληναριακή νέκρωση, νόσος από αμυλοειδές, σοβαρή αναιμία, σύνδρομο Bartter, σύνδρομο Butler-Albright, νόσος Bright, καρδιακή νόσος, βλάβες του νευρικού συστήματος, αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο, σπασμοί, κυστίτιδα, νεφρογενής άποιος διαβήτης, διαβητική νεφροπάθεια, διφθερίτιδα, αντίδραση σε φάρμακα, επιδιδυμίτιδα, σωματική άσκηση, σύνδρομο Fanconi, πυρετός, γαλακτοζαιμία, σπειραματική βλάβη, σπειραματονεφρίτιδα, σπειραματοσκλήρυνση, σύνδρομο Goodpasture, δηλητηρίαση από βαρέα μέταλλα, υπερθυρεοειδισμός, ιδιοπαθής θρομβοπενική πορφύρα, εντερική απόφραξη, λευχαιμία, ηπατικά νοσήματα, μεμβρανώδης νεφροπάθεια, πολλαπλό μυέλωμα, νεφρίτιδα, νεφροσκλήρυνση, νεφρωσικό σύνδρομο, πνευμονία, δηλητηρίαση (από αρσενικό, τετραχλωράνθρακα, αιθέρα, μόλυβδο, υδράργυρο, οπιούχα, φαινόλη, φώσφορο, προπυλενογλυκόλη, σουλφοσαλικυλικό οξύ, νέφτι), πολυκυστική νόσος των νεφρών, προστατίτιδα, πυελονεφρίτιδα (βακτηριακή, χρόνια, υπερτασική), ακτινοβολία στους νεφρούς, νεφρική σωληναριακή οξέωση, νεφρική φλεβική θρόμβωση, οστρακιά, σηψαιμία, στρεπτοκοκκική λοίμωξη, υποξεία βακτηριακή ενδοκαρδίτιδα, συστηματικός ερυθηματώδης λύκος, τοξιναιμία της κυήσεως, όγκοι (ουροδόχου κύστης, νεφρικής πυέλου), τυφοειδής πυρετός, νόσος του Wilson. Η λήψη ορισμένων φαρμάκων όπως: Αμφοτερικίνη Β, αμπικιλλίνη, ασπιρίνη, βακιτρακίνη, βαρβιτουρικά, κεφαλοριδίνη, κορτικοστεροειδή, γενταμυκίνη, άλατα χρυσού, καναμυκίνη, υδραργυρικά διουρητικά, θειική νεομυκίνη, φαινυλβουταζόνη, πολυμυξίνη Β.
- Μείωση: Χωρίς κλινική σημασία
Σημαντική Σημείωση
Τα αποτελέσματα των εργαστηριακών εξετάσεων αποτελούν την σημαντικότερη παράμετρο για τη διάγνωση και την παρακολούθηση όλων των παθολογικών καταστάσεων. Το 70-80% των διαγνωστικών αποφάσεων βασίζεται στις εργαστηριακές εξετάσεις. Η ορθή ερμηνεία των εργαστηριακών αποτελεσμάτων επιτρέπει στον γιατρό να διακρίνει την "υγεία" από τη "νόσο".
Τα αποτελέσματα των εργαστηριακών εξετάσεων δεν πρέπει να ερμηνεύονται ως το αριθμητικό αποτέλεσμα μιας μεμονωμένης ανάλυσης. Τα αποτελέσματα των εξετάσεων πρέπει να ερμηνεύονται σε σχέση με το ατομικό και οικογενειακό ιστορικό, τα κλινικά ευρήματα και τα αποτελέσματα άλλων εργαστηριακών εξετάσεων και πληροφοριών. Ο προσωπικός σας γιατρός μπορεί να εξηγήσει τη σημασία των αποτελεσμάτων των εξετάσεων σας.
Στη Διαγνωστική Αθηνών απαντάμε σε κάθε σας απορία σχετικά με τις εξετάσεις που κάνετε στο εργαστήριο μας και επικοινωνούμε με τον γιατρό σας προκειμένου να έχετε την καλύτερη δυνατή ιατρική φροντίδα.
