URL path: Αρχική σελίδα // Αντισώματα Διαύλων Καλίου (VGKC)

Αντισώματα Διαύλων Καλίου (VGKC)

Ο έλεγχος για αυτοαντισώματα έναντι του διαύλων (ή καναλιών) καλίου VGKC χρησιμοποιείται στη διερεύνηση ασθενών με αυτοάνοση εγκεφαλίτιδα και παρανεοπλασματικά συμπτώματα.

Τα αυτοαντισώματα εναντίον των διαύλων καλίου (VGKC, Voltage-Gated Potassium Channel) παρατηρούνται κυρίως σε ασθενείς με νευρομυοτονία, σύνδρομο Morvan's, αυτοάνοση εγκεφαλίτιδα ή ιδιοπαθή επιληψία. Αυτά τα αντισώματα συχνά κατευθύνονται έναντι πρωτεϊνών που σχετίζονται με το κανάλι καλίου όπως την πρωτεΐνη CASPR2 (Contactin Associated Protein-2), την πρωτεΐνη LGI1 (Leucine-rich Glioma Inactivated protein-1) και σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις έναντι της πρωτεΐνης Contactin-2. Οι πρωτεΐνες CASPR2, LGI1 και Contactin-2 θεωρούνται μεμβρανικές ή εξωκυττάριες και είναι σημαντικές για τη λειτουργία του συμπλόκου του διαύλου (καναλιού) καλίου.

Τα αντισώματα έναντι της πρωτεΐνης CASPR2 παρατηρούνται συχνότερα στη νευρομυοτονία και στο σύνδρομο Morvan's, ενώ τα αντισώματα έναντι της πρωτεΐνης LGI1 παρατηρούνται συχνότερα στην αυτοάνοση εγκεφαλίτιδα. Η αυτοάνοση εγκεφαλίτιδα είναι ένα αυτοάνοσο σύνδρομο που χαρακτηρίζεται από επεισοδιακή αμνησία και επιληπτικές κρίσεις. Η νευρομυοτονία είναι μια ειδική κατάσταση που χαρακτηρίζεται από μια σειρά γρήγορων νευρικών ώσεων που οδηγούν σε μυϊκές συσπάσεις και μυϊκές κράμπες. Το σύνδρομο Morvans μοιάζει με τη νευρομυοτονία, όμως τα συμπτώματα συνοδεύονται από πόνο και σοβαρή αϋπνία.

Τα αντισώματα έναντι των διαύλων καλίου σχετίζονται με καρκίνο σε περίπου το 30% των περιπτώσεων νευρομυοτονίας και το 40% των περιπτώσεων του συνδρόμου Morvan's, με πιο συχνό το θύμωμα. Οι όγκοι είναι πολύ σπάνιοι σε ασθενείς που έχουν αντισώματα VGKC και αυτοάνοση εγκεφαλίτιδα ή ιδιοπαθή επιληψία.

Η μέθοδος για την ανίχνευση αντισωμάτων έναντι ολόκληρου του μορίου VGKC ανιχνεύει περισσότερους ασθενείς από αυτούς που ανιχνεύονται από τον έλεγχο των αυτοαντισωμάτων έναντι των μεμονωμένων αντιγόνων CASPR2 και LGI1. Αυτό πιθανότατα οφείλεται στην παρουσία πρόσθετων πρωτεϊνών στο σύμπλεγμα VGKC που μπορεί να σχετίζονται με τα  αυτοαντισώματα και πιθανώς ότι η μέθοδος που χρησιμοποιείται για τον έλεγχο των αντισωμάτων VGKC είναι πιο ευαίσθητη από την μέθοδο που χρησιμοποιείται για τον έλεγχο των αντισωμάτων LGI1 και CASPR2.

Το αντιγόνο VGKC θεωρείται ως εξωκυτταρικό αντιγόνο.

Δείτε επίσης: Αντισώματα Συνοδών Πρωτεϊνών Διαύλων Καλίου CASPR2Αντισώματα Συνοδών Πρωτεϊνών Διαύλων Καλίου LGI1

Επιπρόσθετες πληροφορίες
Share it