Ο μοριακός έλεγχος για τον Haemophilus ducreyi χρησιμοποιείται για την ταχεία και ακριβή εργαστηριακή διάγνωση της λοίμωξης που προκαλείται από αυτούς τους μικροοργανισμούς.
Το μαλακό έλκος, είναι μια σεξουαλικά μεταδιδόμενη νόσος (ΣΜΝ) που προκαλείται από το βακτήριο Haemophilus ducreyi. Είναι ένα σχετικά σπάνιο νόσημα, αλλά μπορεί να οδηγήσει σε επώδυνα έλκη των γεννητικών οργάνων και έχει συσχετιστεί με αυξημένο κίνδυνο λοίμωξης με HIV. Σε γεωγραφικές τοποθεσίες όπου το μαλακό έλκος είναι ενδημικό, η αλληλοεπικάλυψη των συμπτωμάτων μεταξύ των πιο συχνών παθήσεων με έλκη στα γεννητικά όργανα (π.χ. σύφιλη, έρπης, μαλακό έλκος) καθιστά τη διάγνωση βασισμένη μόνο στα κλινικά συμπτώματα, πολύ δύσκολη.
Περισσότερες Πληροφορίες
Αιτιολογικός παράγοντας: Το μαλακό έλκος προκαλείται από το Haemophilus ducreyi, ένα Gram-αρνητικό βακτήριο. Επηρεάζει κυρίως την περιοχή των γεννητικών οργάνων, αλλά μπορεί επίσης να εμφανιστεί στην περιοχή του πρωκτού.
Μετάδοση: Το μαλακό έλκος μεταδίδεται κυρίως μέσω της σεξουαλικής επαφής, συμπεριλαμβανομένου του κολπικού, πρωκτικού και στοματικού σεξ, με ένα μολυσμένο άτομο. Είναι πιο συχνή σε περιοχές με υψηλά ποσοστά άλλων ΣΜΝ και σε περιοχές με κακή υγιεινή και περιορισμένη πρόσβαση σε υγειονομική περίθαλψη.
Συμπτώματα
- Επώδυνα έλκη ή πληγές των γεννητικών οργάνων: Το μαλακό έλκος αρχίζει συνήθως με την εμφάνιση ενός ή περισσότερων επώδυνων ελκών ή πληγών στο σημείο της λοίμωξης. Αυτά τα έλκη είναι συχνά μαλακά, ακανόνιστου σχήματος και τείνουν να αιμορραγούν.
- Διογκωμένοι λεμφαδένες: Το μαλακό έλκος μπορεί να προκαλέσει επώδυνους και πρησμένους λεμφαδένες στην περιοχή της βουβωνικής περιοχής (βουβωνική λεμφαδενίτιδα).
- Έκκριμα: Ορισμένοι ασθενείς μπορεί να εμφανίσουν έκκριμα στην περιοχή των γεννητικών οργάνων.
Διάγνωση: Το μαλακό έλκος μπορεί να διαγνωστεί μέσω ενός συνδυασμού κλινικής εξέτασης και εργαστηριακών αναλύσεων. Το κύριο πρόβλημα που σχετίζεται με αυτή τη λοίμωξη είναι το εάν ο γιατρός μπορεί να αναγνωρίσει ότι υπάρχει πιθανότητα να είναι μαλακό έλκος και έτσι να ζητήσει τις κατάλληλες διαγνωστικές εξετάσεις (χαμηλός δείκτης υποψίας σε μη ενδημικές περιοχές). Η υψηλή πιθανότητα λανθασμένης διάγνωσης των σεξουαλικά μεταδιδόμενων νοσημάτων που παρουσιάζονται ως έλκη των γεννητικών οργάνων τόσο σε ενδημικές όσο και σε μη ενδημικές χώρες καθιστά τις διαγνωστικές εξετάσεις κρίσιμες. Οι μοριακές μέθοδοι (PCR) αναγνωρίζονται ως πιο ευαίσθητες από τις κλασσικές μικροβιολογικές καλλιέργειες για την ανίχνευση του H. ducreyi.
Θεραπεία: Το μαλακό έλκος συνήθως αντιμετωπίζεται με αντιβιοτικά, όπως η αζιθρομυκίνη ή η κεφτριαξόνη, τα οποία μπορούν να θεραπεύσουν αποτελεσματικά τη λοίμωξη. Η έγκαιρη θεραπεία είναι σημαντική για την ανακούφιση των συμπτωμάτων, την πρόληψη των επιπλοκών και τη μείωση του κινδύνου μετάδοσης.
Επιπλοκές: Εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία, το μαλακό έλκος μπορεί να οδηγήσει σε επιπλοκές όπως ο σχηματισμός αποστημάτων, ουλών και η ανάπτυξη χρόνιων, μη θεραπεύσιμων ελκών. Μπορεί επίσης να αυξήσει τον κίνδυνο απόκτησης ή μετάδοσης του HIV.
Επιδημιολογία: Το μαλακό έλκος είναι σχετικά σπάνιο σε πολλά μέρη του κόσμου και ο επιπολασμός του έχει μειωθεί με την πάροδο των ετών λόγω της βελτιωμένης εκπαίδευσης για τη σεξουαλική υγεία και της πρόσβασης στην υγειονομική περίθαλψη. Είναι πιο συχνή σε ορισμένες περιοχές, ιδιαίτερα σε μέρη της Αφρικής και της Ασίας.
