Ο προδιορισμός των αντισωμάτων έναντι της ινσουλίνης χρησιμοποιείται για την πρόβλεψη της μελλοντικής εξέλιξης του διαβήτη τύπου 1 σε ασυμπτωματικά παιδιά, εφήβους και νεαρούς ενήλικες, σε συνδυασμό με το οικογενειακό ιστορικό και άλλες εργαστηριακές εξετάσεις (τυποποίηση HLA, αντισώματα GAD65, αντισώματα ΙΑ-2), στη διαφορική διάγνωση του σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1 και τύπου 2, στην αξιολόγηση των διαβητικών με αντίσταση στην ινσουλίνη και στη διερεύνηση της υπογλυκαιμίας σε μη διαβητικά άτομα.
Ο διαβήτης τύπου 1 ή ινσουλινοεξαρτώμενος διαβήτης, προκαλείται από την καταστροφή των παγκρεατικών β-κυττάρων που οδηγεί σε απόλυτη ανεπάρκεια ινσουλίνης. Η κλινική έναρξη του διαβήτη δεν συμβαίνει έως ότου το 80 έως 90% αυτών των κυττάρων έχουν καταστραφεί. Πριν από την κλινική έναρξη της νόσου, ο διαβήτης τύπου 1 χαρακτηρίζεται συχνά από ορισμένα αυτοαντισώματα έναντι ποικίλων αντιγόνων των κυττάρων των νησιδίων, συμπεριλαμβανομένης της αποκαρβοξυλάσης του γλουταμικού οξέος (GAD65), της φωσφατάσης της τυροσίνης (IA2) και της ινσουλίνης. Η αυτοάνοση καταστροφή των ινσουλινοπαραγωγών βήτα κυττάρων του παγκρέατος πιστεύεται ότι είναι η κύρια αιτία του διαβήτη τύπου 1. Η παρουσία αυτών των αυτοαντισωμάτων παρέχει μια πρώιμη ένδειξη της εξελισσόμενης αυτοανοσίας και η μέτρησή τους είναι χρήσιμη για την την πρόβλεψη, τη διάγνωση και τη διαχείριση των ασθενών με διαβήτη.
Τα αντισώματα έναντι της ινσουλίνης βρίσκονται κυρίως, αν όχι αποκλειστικά, σε μικρά παιδιά που αναπτύσσουν διαβήτη τύπου 1. Τα αντισώματα έναντι της ινσουλίνης ανευρίσκονται σχεδόν στο 100% των παιδιών και σχεδόν απουσιάζουν στον διαβήτη τύπου 1 σε ενήλικες. Επειδή ο κίνδυνος διαβήτη αυξάνεται με την παρουσία κάθε επιπρόσθετου δείκτη αυτοαντισώματος, η θετική προγνωστική αξία της μέτρησης των αντισωμάτων ινσουλίνης αυξάνεται όταν μετριέται σε συνδυασμό με τα αντισώματα έναντι του GAD65 και του ΙΑ-2.
Η συμπερίληψη ενός πρόσφατα περιγραφέντος τέταρτου αυτοαντισώματος (έναντι του μεταφορέα ψευδαργύρου 8, ZnT8) ενισχύει περαιτέρω την πρόβλεψη για εμφάνιση διαβήτη τύπου 1 και τη διάκριση του από τον διαβήτη τύπου 2.
Σημαντική Σημείωση
Τα αποτελέσματα των εργαστηριακών εξετάσεων αποτελούν την σημαντικότερη παράμετρο για τη διάγνωση και την παρακολούθηση όλων των παθολογικών καταστάσεων. Το 70-80% των διαγνωστικών αποφάσεων βασίζεται στις εργαστηριακές εξετάσεις. Η ορθή ερμηνεία των εργαστηριακών αποτελεσμάτων επιτρέπει στον γιατρό να διακρίνει την "υγεία" από τη "νόσο".
Τα αποτελέσματα των εργαστηριακών εξετάσεων δεν πρέπει να ερμηνεύονται ως το αριθμητικό αποτέλεσμα μιας μεμονωμένης ανάλυσης. Τα αποτελέσματα των εξετάσεων πρέπει να ερμηνεύονται σε σχέση με το ατομικό και οικογενειακό ιστορικό, τα κλινικά ευρήματα και τα αποτελέσματα άλλων εργαστηριακών εξετάσεων και πληροφοριών. Ο προσωπικός σας γιατρός μπορεί να εξηγήσει τη σημασία των αποτελεσμάτων των εξετάσεων σας.
Στη Διαγνωστική Αθηνών απαντάμε σε κάθε σας απορία σχετικά με τις εξετάσεις που κάνετε στο εργαστήριο μας και επικοινωνούμε με τον γιατρό σας προκειμένου να έχετε την καλύτερη δυνατή ιατρική φροντίδα.
