Η ιντερλευκίνη 6 (IL-6) είναι μια πολυ-λειτουργική κυτοκίνη που ρυθμίζει τις ανοσολογικές αποκρίσεις, τις αντιδράσεις οξείας φάσεως και την αιμοποίηση και παίζει κεντρικό ρόλο στους μηχανισμούς άμυνας του ξενιστή. Το γονίδιο για την IL-6 στον άνθρωπο έχει εντοπιστεί στο χρωμόσωμα 7. Η IL-6 συνήθως δεν παράγεται συνεχώς από τα φυσιολογικά κύτταρα, αλλά η έκφραση της εύκολα επάγεται από μία ποικιλία κυτοκινών, τους λιποπολυσακχαρίτες (LPS) και τις ιογενείς λοιμώξεις. Το γονιδιακό προϊόν IL-6 είναι μία μοναδική πρωτεϊνική αλυσίδα με μοριακό βάρος που κυμαίνεται από 21 μέχρι 28 kDa, ανάλογα με τον τύπο του κυττάρου. Υπεύθυνες για αυτή την ετερογένεια φαίνεται να είναι εκτεταμένες μετα-μεταφραστικές τροποποιήσεις όπως η Ν- και η Ο-γλυκοσυλίωση καθώς και η φωσφορυλίωση.
Η ιντερλευκίνη 6 παράγεται από μία ποικιλία κυττάρων. Κύτταρα που παράγουν IL-6 περιλαμβάνουν τα CD8+ Τ κύτταρα, ινοβλάστες, λιποκύτταρα, οστεοβλάστες, μεγακαρυοκύτταρα, ενδοθηλιακά κύτταρα (κάτω από την επίδραση ενδοθηλινών), νευρώνες του συμπαθητικού συστήματος, εγκεφαλικοί νευρώνες του φλοιού, κύτταρα του μυελού των επινεφριδίων, κύτταρα του αμφιβληστροειδούς, ιστιοκύτταρα, κερατινοκύτταρα, κύτταρα Langerhans, αστροκύτταρα, ουδετερόφιλα, μονοκύτταρα, ηωσινόφιλα, επιθηλιακά κύτταρα του παχέος εντέρου, Β λεμφοκύτταρα και τα βήτα κύτταρα των παγκρεατικών νησιδίων. Δρα σε ένα ευρύ φάσμα ιστών, προάγοντας την ανάπτυξη, την αναστολή και τη διαφοροποίηση, ανάλογα με τη φύση των κυττάρων-στόχων. Η IL-6 επάγει τη σηματοδότηση μέσω ενός ετεροδιμερούς υποδοχέα της κυτταρικής επιφάνειας που αποτελείται από μια υπομονάδα σύνδεσης (IL-6 Rα) και μία υπομονάδα μεταβίβασης του σήματος (gp130). Η υπομονάδα gp130 βρίσκεται σε πολλούς τύπους κυττάρων, ενώ η υπομονάδα IL-6 Rα περιορίζεται κυρίως στα ηπατοκύτταρα, τα μονοκύτταρα και τα μη διεγερμένα λεμφοκύτταρα.
Η ιντερλευκίνη 6 μαζί με το TNF-α και την IL-1 προκαλεί την οξεία φλεγμονώδη απόκριση. Η IL-6 είναι σχεδόν αποκλειστικά υπεύθυνη για τον πυρετό και την αντίδραση της οξείας φάσης στο ήπαρ και αποτελεί σημαντικό παράγοντα στη μετάβαση από την οξεία φλεγμονή προς την επίκτητη ανοσία ή προς τη χρόνια φλεγμονώδη νόσο. Όταν απορρυθμίζεται, συμβάλλει στη χρόνια φλεγμονή σε καταστάσεις όπως η παχυσαρκία, η αντίσταση στην ινσουλίνη, στα φλεγμονώδη νοσήματα του εντέρου, στην αρθρίτιδα και τη σηψαιμία. Η IL-6 ρυθμίζει την επαναρρόφηση των οστών και είναι ένας σημαντικός παράγοντας της φλεγμονώδους καταστροφής της άρθρωσης στη ρευματοειδή αρθρίτιδα, μέσω της προαγωγής της ανάπτυξης και δράσης των κυττάρων Th17. Συμβάλλει επίσης στην ανάπτυξη της αθηρωματικής πλάκας και στην αποσταθεροποίησης της καθώς και στην ανάπτυξη της καρκινογένεσης που σχετίζεται με φλεγμονές. Η IL-6 μπορεί επίσης να λειτουργήσει ως ένα αντι-φλεγμονώδες μόριο, όπως συμβαίνει στους σκελετικούς μύες όπου εκκρίνεται ως απόκριση προς την άσκηση. Επιπλέον, ενισχύει τον πολλαπλασιασμό των αρχέγονων αιμοποιητικών κυττάρων και τη διαφοροποίηση των Β κυττάρων μνήμης και των πλασματοκυττάρων.
Η ιντερλευκίνη 6 συμμετέχει στην:
- Επαγωγή της διαφοροποίησης των Β-κυττάρων
- Επαγωγή των πρωτεϊνών οξείας φάσης στα ηπατικά κύτταρα
- Προαγωγή της ανάπτυξης σε κύτταρα μυελώματος / πλασματοκυτώματος / υβριδώματος
- Επαγωγή της έκφρασης της IL-2 και του υποδοχέα της IL-2
- Πολλαπλασιασμό και διαφοροποίηση των Τ-κυττάρων
- Αναστολή της κυτταρικής ανάπτυξης ορισμένων μυελοειδών λευχαιμικών κυτταρικών σειρών και επαγωγή της διαφοροποίησης τους σε μακροφάγα
- Ενίσχυση του προκαλούμενου από την IL-3 πολυδύναμου σχηματισμού κυτταρικής αποικίας των αιμοποιητικών βλαστικών κυττάρων και επαγωγή της ωρίμανσης των μεγακαρυοκυττάρων ως θρομβοποιητικός παράγοντας
- Επαγωγή της ανάπτυξης των μεσαγγειακών κυττάρων
- Επαγωγή της διαφοροποίησης των νευρικών PC12 κυττάρων
- Διέγερση της ανάπτυξης των κερατινοκυττάρων
Η ανώμαλη παραγωγή της IL-6 ήταν η πρώτη κυτοκίνη που προτάθηκε ως ο αιτιολογικός παράγοντας για την πολυκλωνική ενεργοποίηση των Β-κυττάρων και την παραγωγή αυτοαντισωμάτων σε ασθενείς με καρδιακό μύξωμα. Από τότε, η IL- 6 έχει προταθεί ότι εμπλέκεται στην παθογένεση μιας ποικιλίας ασθενειών.
Η μέτρηση των επιπέδων της ιντερλευκίνης 6 στον ορό και άλλα βιολογικά υγρά παρέχει λεπτομερείς γνώσεις σχετικά με διάφορες παθολογικές καταστάσεις.
Λοιμώξεις. Τα βιολογικά υγρά ασθενών με οξείες τοπικές βακτηριακές ή ιογενείς λοιμώξεις και οι ορό ασθενών με βακτηριαιμία από Gram αρνητικούς ή θετικούς μικροοργανισμούς, περιέχουν αυξημένα επίπεδα βιολογικώς δραστικής IL-6.
Γυναικολογικές λοιμώξεις. Η IL-6 έχει αναφερθεί ως σημαντικός δείκτης για τις ενδοαμνιακές λοιμώξεις.
Νοσήματα που σχετίζονται με μεταβολές του ανοσοποιητικού συστήματος (πολυκλωνικές ανωμαλίες των Β-κυττάρων ή αυτοάνοσα νοσήματα). Αυξημένα επίπεδα κυκλοφορούσης IL-6 έχουν ανιχνευθεί σε ασθενείς με καρδιακό μύξωμα, νόσο Castleman, ρευματοειδή αρθρίτιδα, IgM γαμμαπάθειες, σε ασθενείς με σύνδρομο επίκτητης ανοσολογικής ανεπάρκειας καθώς και στην αλκοολική κίρρωση του ήπατος.
Πολλαπλασιαστικά νοσήματα. Αυξημένα επίπεδα της IL-6 στο πλάσμα παρατηρήθηκαν σε ασθενείς με ψωρίαση και με μεσαγγειακή πολλαπλασιαστική σπειραματονεφρίτιδα.
Νεοπλασματικά νοσήματα. Αυξημένα επίπεδα IL-6 στη συστηματική κυκλοφορία έχουν ανιχνευθεί σε ασθενείς με πολλαπλό μυέλωμα και άλλες δυσκρασίες των Β-κυττάρων, σε Τ λέμφωμα Lennert, στη νόσο Castleman, σε καρκίνωμα νεφρικών κυττάρων και σε διάφορους άλλους συμπαγείς όγκους.
Φλεγμονώδεις αντιδράσεις. Η IL-6 εμπλέκεται στην επαγωγή των πρωτεϊνών οξείας φάσης και του πυρετού. Αυξημένα επίπεδα IL-6 στον ορό βρίσκονται επίσης σε ασθενείς με σοβαρά εγκαύματα και σε ασθενείς με μετεγχειρητικές επιπλοκές, στον ορό και στα ούρα των μεταμοσχευμένων πριν την απόρριψη του μοσχεύματος, στον ορό ασθενών με σηπτικό σοκ και σε ασθενείς με φλεγμονώδη και τραυματική αρθρίτιδα.
Σημαντική Σημείωση
Τα αποτελέσματα των εργαστηριακών εξετάσεων αποτελούν την σημαντικότερη παράμετρο για τη διάγνωση και την παρακολούθηση όλων των παθολογικών καταστάσεων. Το 70-80% των διαγνωστικών αποφάσεων βασίζεται στις εργαστηριακές εξετάσεις. Η ορθή ερμηνεία των εργαστηριακών αποτελεσμάτων επιτρέπει στον γιατρό να διακρίνει την "υγεία" από τη "νόσο".
Τα αποτελέσματα των εργαστηριακών εξετάσεων δεν πρέπει να ερμηνεύονται ως το αριθμητικό αποτέλεσμα μιας μεμονωμένης ανάλυσης. Τα αποτελέσματα των εξετάσεων πρέπει να ερμηνεύονται σε σχέση με το ατομικό και οικογενειακό ιστορικό, τα κλινικά ευρήματα και τα αποτελέσματα άλλων εργαστηριακών εξετάσεων και πληροφοριών. Ο προσωπικός σας γιατρός μπορεί να εξηγήσει τη σημασία των αποτελεσμάτων των εξετάσεων σας.
Στη Διαγνωστική Αθηνών απαντάμε σε κάθε σας απορία σχετικά με τις εξετάσεις που κάνετε στο εργαστήριο μας και επικοινωνούμε με τον γιατρό σας προκειμένου να έχετε την καλύτερη δυνατή ιατρική φροντίδα.
