Ο μοριακός έλεγχος για τον ιό της ηπατίτιδας Β χρησιμοποιείται για την επιβεβαίωση της χρόνιας λοίμωξης από τον συγκεκριμένο ιό, για την ποσοτικοποίηση του DNA του ιού στον ορό ασθενών με χρόνια μόλυνση και για την παρακολούθηση της εξέλιξης της νόσου και την απόκριση στην αντι-ιική θεραπεία.
Η διάγνωση της οξείας ή χρόνιας μόλυνσης από τον ιό της ηπατίτιδας Β (HBV) βασίζεται στην παρουσία ορολογικών δεικτών όπως είναι το επιφανειακό αντιγόνο του ιού της ηπατίτιδας Β (HBsAg) και τα IgM αντισώματα έναντι του πυρήνα του ιού της ηπατίτιδας Β (αντι-HBc IgM) ή την ανίχνευση του DNA του ιού με μοριακό έλεγχο. Αν και η διάγνωση της οξείας και χρόνιας μόλυνσης από τον HBV συνήθως γίνεται με τις ορολογικές μεθόδους, η ανίχνευση και η ποσοτικοποίηση του DNA του ιού είναι χρήσιμη γιατί:
- Μπορεί να διαγνώσει ορισμένες περιπτώσεις οξείας μόλυνσης από τον ιό HBV πολύ νωρίς και πριν από την εμφάνιση του HBsAg
- Μπορεί να ξεχωρίσει την ενεργό από την μη ενεργό λοίμωξη από τον HBV
- Μπορεί να παρακολουθήσει την ανταπόκριση ενός ασθενούς στην αντι-ιική θεραπεία
Η παρουσία του HBV DNA στον ορό είναι ένας αξιόπιστος δείκτης της ενεργούς αντιγραφής του ιού. Τα επίπεδα του ιικού DNA είναι ανιχνεύσιμα 30 ημέρες μετά τη μόλυνση, φθάνουν στο ανώτατο σημείο τους κατά τη διάρκεια της οξείας ηπατίτιδας και μειώνονται σταδιακά και εξαφανίζονται όταν η λοίμωξη τεθεί υπό έλεγχο. Στις περιπτώσεις οξείας ιογενούς ηπατίτιδας με αμφίβολα ή οριακά αποτελέσματα HBsAg, ο μοριακός έλεγχος για το ιικό DNA στον ορό αποτελεί χρήσιμη εξέταση, καθώς το DNA μπορεί να ανιχνευθεί περίπου 21 ημέρες πριν εμφανιστεί το HBsAg στον ορό.
Οι ασθενείς με χρόνια ηπατίτιδα Β αποτυγχάνουν να απομακρύνουν τον ιό και παραμένουν θετικοί ως προς το HBsAg. Αυτές οι περιπτώσεις μπορεί να ταξινομηθούν ως χρόνιες ενεργές (υψηλά επίπεδα ιικού DNA, HBeAg θετικό) ή χρόνιες ανενεργές (χαμηλά ή μη ανιχνεύσιμα επίπεδα ιικού DNA, HBeAg αρνητικό). Τα επίπεδα του ιικού DNA στον ορό είναι χρήσιμα για τον προσδιορισμό της κατάστασης της χρόνιας ηπατίτιδας Β, με τη διαφοροποίηση μεταξύ ενεργών και ανενεργών περιπτώσεων. Οι ασθενείς με χρόνιο ενεργό ηπατίτιδα Β διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο για σοβαρότερη ηπατική νόσο και είναι πιο μολυσματικοί σε σχέση με τους ασθενείς με χρόνια ανενεργό ηπατίτιδα Β. Η επανενεργοποίηση της ανενεργού χρόνιας HBV λοίμωξης μπορεί να συμβεί με ή χωρίς την επανεμφάνιση του HBeAg στον ορό. Στους ασθενείς αυτούς, η ανίχνευση του ιικού DNA είναι ο μόνος αξιόπιστος δείκτης της ενεργούς αντιγραφής του ιού.
Ο θεραπευτικός στόχος σε ασθενείς που είναι θετικοί στο HBeAg είναι να επιτευχθεί μακροχρόνια καταστολή της αντιγραφής του ιού με μη ανιχνεύσιμο HBV DNA και ορομετατροπή με απώλεια του HBeAg. Ο θεραπευτικός στόχος σε ασθενείς που είναι αρνητικοί στο HBeAg είναι η μακροπρόθεσμη καταστολή του ιού. Η εμφάνιση ανθεκτικών σε φάρμακα στελεχών HBV χαρακτηρίζεται είτε από την επανεμφάνιση του ιικού DNA στον ορό (αφού είχε καταστεί μη ανιχνεύσιμο) είτε με αύξηση των επιπέδων του ιικού DNA (μετά από την αρχική πτώση).
Σημαντική Σημείωση
Τα αποτελέσματα των εργαστηριακών εξετάσεων αποτελούν την σημαντικότερη παράμετρο για τη διάγνωση και την παρακολούθηση όλων των παθολογικών καταστάσεων. Το 70-80% των διαγνωστικών αποφάσεων βασίζεται στις εργαστηριακές εξετάσεις. Η ορθή ερμηνεία των εργαστηριακών αποτελεσμάτων επιτρέπει στον γιατρό να διακρίνει την "υγεία" από τη "νόσο".
Τα αποτελέσματα των εργαστηριακών εξετάσεων δεν πρέπει να ερμηνεύονται ως το αριθμητικό αποτέλεσμα μιας μεμονωμένης ανάλυσης. Τα αποτελέσματα των εξετάσεων πρέπει να ερμηνεύονται σε σχέση με το ατομικό και οικογενειακό ιστορικό, τα κλινικά ευρήματα και τα αποτελέσματα άλλων εργαστηριακών εξετάσεων και πληροφοριών. Ο προσωπικός σας γιατρός μπορεί να εξηγήσει τη σημασία των αποτελεσμάτων των εξετάσεων σας.
Στη Διαγνωστική Αθηνών απαντάμε σε κάθε σας απορία σχετικά με τις εξετάσεις που κάνετε στο εργαστήριο μας και επικοινωνούμε με τον γιατρό σας προκειμένου να έχετε την καλύτερη δυνατή ιατρική φροντίδα.
