Η ανίχνευση των ειδικών IgA αντισωμάτων έναντι του Campylobacter jejuni χρησιμοποιείται για:
- Τεκμηρίωση πρόσφατης ή υποτροπιάζουσας λοίμωξης, ιδιαίτερα σε ασθενείς με επίμονη ή υποτροπιάζουσα διάρροια.
- Αξιολόγηση χρόνιων ή καθυστερημένων ανοσολογικών αντιδράσεων, όπως:
- Σύνδρομο Guillain-Barré (GBS)
- Αντιδραστική αρθρίτιδα
Τα IgA αντισώματα αποτελούν σημαντικό δείκτη της τοπικής ανοσιακής απόκρισης στο γαστρεντερικό βλεννογόνο, καθώς και πιθανής παρατεταμένης ενεργοποίησης του ανοσοποιητικού.
Το γένος Campylobacter περιλαμβάνει περισσότερα από 20 είδη βακτηρίων, με τα Campylobacter jejuni και Campylobacter coli να ευθύνονται για τις περισσότερες λοιμώξεις στον άνθρωπο. Ο τρόπος μετάδοσης είναι κυρίως μέσω:
- Κατανάλωσης μολυσμένων τροφών (ιδιαίτερα κοτόπουλου και γαλακτοκομικών)
- Μη επαρκώς μαγειρεμένου κρέατος
- Νερού επιβαρυμένου με περιττώματα ζώων
Κλινική Εικόνα
- Οξεία γαστρεντερίτιδα με πυρετό, διάρροια (συχνά αιματηρή), κράμπες, μυαλγίες και καταβολή.
- Διάρκεια νόσου: 1 έως 7 ημέρες, με πιθανότητα υποτροπών στο 5–10% των περιπτώσεων.
- Σπάνια, η λοίμωξη μπορεί να οδηγήσει σε αυτοάνοσες επιπλοκές, π.χ. σύνδρομο Guillain-Barré και αρθρίτιδα.
Διαγνωστική Αξία των IgA Αντισωμάτων
Η καλλιέργεια των κοπράνων είναι χρήσιμη στην οξεία φάση, όμως συχνά αποτυγχάνει να εντοπίσει το παθογόνο όταν έχουν περάσει αρκετές ημέρες. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η ανίχνευση των IgA αντισωμάτων μπορεί να προσφέρει:
- Ενδείξεις ενεργής ή πρόσφατης μόλυνσης, ακόμη και όταν το βακτήριο δεν ανευρίσκεται.
- Υποστήριξη της διάγνωσης σε ύποπτες μεταλοιμώδεις επιπλοκές, όπου απαιτείται συσχέτιση με προηγηθείσα λοίμωξη.
