Το μη-μυελοειδές καρκίνωμα θυρεοειδούς αναφέρεται σε διάφορους τύπους καρκίνου του θυρεοειδούς που δεν προέρχονται από τα μυελώδη κύτταρα του θυρεοειδούς. Οι θηλώδεις και θυλακιώδεις καρκίνοι του θυρεοειδούς είναι κοινοί υποτύποι. Η θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει χειρουργική επέμβαση, θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο και υποκατάσταση των θυρεοειδικών ορμονών. Η εκτίμηση του Πολυγονιδιακού Δείκτη Κινδύνου για το μη-μυελοειδές καρκίνωμα του θυρεοειδούς βασίζεται στην εξέταση 11 γονιδιακών πολυμορφισμών.
Ο γενετικός έλεγχος για το μη-μυελοειδές καρκίνωμα του θυρεοειδούς περιλαμβάνεται μαζί με 13 ακόμα νοσήματα στον Γενετικό Έλεγχο των Νοσημάτων των Ενδοκρινών και του Ουροποιογεννητικού, Πολυγονιδιακός Δείκτης Κινδύνου καθώς και στον Γενετικό Έλεγχο για Νεοπλασίες και Προκαρκινικές Δυσπλασίες, Πολυγονιδιακός Δείκτης Κινδύνου μαζί με 19 ακόμα νοσήματα.
Αιτίες και μη γενετικοί παράγοντες κινδύνου
- Για άγνωστους λόγους το μη-μυελοειδές καρκίνωμα θυρεοειδούς εμφανίζονται τρεις φορές πιο συχνά στις γυναίκες και παρόλο που μπορεί να εμφανιστούν σε οποιαδήποτε ηλικία, ο κίνδυνος στις γυναίκες είναι υψηλότερος σε μικρότερες ηλικίες (40-60 ετών) σε σύγκριση με τους άνδρες (60-79 ετών).
- Η έκθεση στην ακτινοβολία είναι ένας αποδεδειγμένος παράγοντας κινδύνου, συμπεριλαμβανομένων των πηγών ακτινοβολίας όπως οι ιατρικές θεραπείες, καθώς και η έκθεση σε πυρηνικά όπλα ή ατυχήματα σταθμών ηλεκτροπαραγωγής, με μέγεθος κινδύνου ανάλογα με την ποσότητα της ακτινοβολίας και αντιστρόφως ανάλογα με την ηλικία. Δεν είναι σαφές πόσο οι απεικονιστικές μελέτες (ακτινογραφίες και αξονικές τομογραφίες) μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του θυρεοειδούς ή άλλων μορφών καρκίνου, καθώς οι δόσεις είναι πολύ χαμηλότερες.
- Τα άτομα που είναι υπέρβαρα ή παχύσαρκα έχουν αυξημένο κίνδυνο καρκίνου του θυρεοειδούς όσο αυξάνεται ο δείκτης μάζας σώματος.
- Οι θυλακιώδεις καρκίνοι του θυρεοειδούς είναι πιο συχνοί σε περιοχές όπου η διατροφή είναι φτωχή σε ιώδιο. Ωστόσο, μια δίαιτα υψηλή σε ιώδιο μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο θηλώδους καρκίνου του θυρεοειδούς.
- Οι λευκοί και οι Ασιάτες είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν καρκίνο του θυρεοειδούς, αλλά η νόσος μπορεί να επηρεάσει άτομα οποιασδήποτε φυλής ή εθνικότητας.
Συμπτώματα
Οι περισσότεροι καρκίνοι του θυρεοειδούς δεν προκαλούν συμπτώματα και ως εκ τούτου συνήθως περνούν απαρατήρητοι. Ωστόσο, είναι δυνατόν να παρουσιαστούν οι ακόλουθες εκδηλώσεις:
- Σε περίπτωση που τα οζίδια είναι μεγάλα σε μέγεθος, μπορεί να είναι ορατά ή ψηλαφητά. Ευτυχώς μόνο 1 στους 20 αποδεικνύεται κακοήθης.
- Εάν το μέγεθος τους είναι μεγαλύτερο μπορεί να προκαλέσουν:
- Οίδημα στο λαιμό, δυσκολία στην κατάποση ή στην αναπνοή, πόνος στο πρόσθιο μέρος του λαιμού που μερικές φορές φτάνει στα αυτιά.
- Βραχνάδα, επίμονες αλλαγές φωνής, συνεχής βήχας που δεν οφείλεται σε κρυολόγημα.
Είναι σημαντικό να ληφθεί υπόψη ότι τα οζίδια του θυρεοειδούς είναι κοινά και συνήθως καλοήθη και ότι πολλά από αυτά τα συμπτώματα μπορεί επίσης να προκληθούν από μη καρκινικές καταστάσεις ή ακόμη και από άλλους καρκίνους που εντοπίζονται στην ίδια περιοχή.
Πρόληψη
Οι περισσότεροι ασθενείς με καρκίνο του θυρεοειδούς δεν έχουν γνωστούς παράγοντες κινδύνου, επομένως είναι δύσκολο να προληφθεί αυτή η νόσος. Είναι σημαντικό να προσπαθήσετε να αποφύγετε τους σχετικούς παράγοντες κινδύνου.
- Αποφύγετε την έκθεση σε ακτινοβολία, ειδικά στην παιδική ηλικία, συμπεριλαμβανομένων των απεικονιστικών εξετάσεων (ακτινογραφίες και αξονική τομογραφία), καθώς δεν είναι γνωστό πόσο μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο καρκίνου του θυρεοειδούς (ή άλλων καρκίνων), εκτός εάν είναι απολύτως απαραίτητο, οπότε θα πρέπει να χρησιμοποιείται η χαμηλότερη δυνατή δόση ακτινοβολίας.
- Διατηρήστε μια υγιεινή και ισορροπημένη διατροφή, συμπεριλαμβανομένης της πρόσληψης ιωδίου και έναν υγιεινό και δραστήριο τρόπο ζωής με τακτική σωματική άσκηση για την πρόληψη του υπερβολικού βάρους και της παχυσαρκίας.
