Η ουρική αρθρίτιδα είναι μια μορφή αρθρίτιδας που χαρακτηρίζεται από τη συσσώρευση κρυστάλλων ουρικού οξέος στις αρθρώσεις, οδηγώντας σε φλεγμονή και έντονο πόνο, συνήθως στο μεγάλο δάκτυλο του ποδιού. Η ουρική αρθρίτιδα συνδέεται συχνά με παράγοντες του τρόπου ζωής, όπως η διατροφή και η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ. Τα φάρμακα, οι αλλαγές στον τρόπο ζωής και οι διατροφικές τροποποιήσεις χρησιμοποιούνται για τη διαχείριση της ουρικής αρθρίτιδας και την πρόληψη επαναλαμβανόμενων προσβολών. Η εκτίμηση του Πολυγονιδιακού Δείκτη Κινδύνου για την ουρική αρθρίτιδα βασίζεται στην εξέταση 22 γονιδιακών πολυμορφισμών.
Ο γενετικός έλεγχος για την ουρική αρθρίτιδα περιλαμβάνεται μαζί με 11 ακόμα νοσήματα στον Γενετικό Έλεγχο των Νοσημάτων του Μυοσκελετικού, Πολυγονιδιακός Δείκτης Κινδύνου.
Αιτίες και μη γενετικοί παράγοντες κινδύνου
Η αιτία της ουρικής αρθρίτιδας είναι η εμφάνιση κρυστάλλων ουρικού οξέος στην άρθρωση, που προκαλεί φλεγμονή και πόνο. Ο σχηματισμός αυτών των κρυστάλλων προκαλείται από αυξημένα επίπεδα ουρικού οξέος στο αίμα, προϊόν της διάσπασης των πουρινών, οι οποίες είναι ουσίες που υπάρχουν φυσικά στον οργανισμό και σε πολλά τρόφιμα.
Μεταξύ των παραγόντων κινδύνου που σχετίζονται με την ουρική αρθρίτιδα είναι:
- Διατροφή. Η υπερβολική κατανάλωση τροφών πλούσιων σε πουρίνες όπως το κόκκινο κρέας, τα θαλασσινά, τα ζαχαρούχα ποτά ή το αλκοόλ αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο εμφάνισης της νόσου
- Στα υπέρβαρα άτομα, το σώμα παράγει περισσότερο ουρικό οξύ και τα νεφρά έχουν λιγότερη ικανότητα να το αποβάλλουν
- Παθολογικές καταστάσεις που δεν αντιμετωπίζονται, όπως υπέρταση, διαβήτης, παχυσαρκία ή νεφρική νόσο
- Ορισμένα φάρμακα, όπως ορισμένα διουρητικά, φάρμακα για την υπέρταση ή β-αναστολείς
- Ηλικία. Τείνει να εμφανίζεται μεταξύ στις ηλικίες 30 και 50 ετών
- Οι άνδρες είναι πιο πιθανό να εμφανίσουν τη νόσο αν και μετά την εμμηνόπαυση, ο κίνδυνος εμφάνισης στις γυναίκες γίνεται ίσος με αυτόν των ανδρών
Συμπτώματα
Η ουρική αρθρίτιδα είναι μια μορφή αρθρίτιδας (φλεγμονή των αρθρώσεων), σχεδόν πάντα οξεία και σε μία μόνο άρθρωση, η οποία μπορεί να δημιουργήσει έντονη φλεγμονή μέσα σε λίγες ώρες. Όταν η άρθρωση φλεγμαίνει, η επιφάνειά της στο δέρμα μπορεί να κοκκινίσει και σχεδόν πάντα γίνεται έντονα επώδυνη, έτσι ώστε η κινητικότητα να επηρεάζεται από τον ίδιο τον πόνο. Μερικές φορές η φλεγμονή μπορεί να είναι λιγότερο έντονη και η ενόχληση πιο ανεκτή.
Οι αρθρώσεις στις οποίες μπορεί κανείς να υποστεί κρίσεις ουρικής αρθρίτιδας είναι διάφορες, αλλά οι πιο συνηθισμένες είναι το μεγάλο δάχτυλο του ποδιού (που ονομάζονται κρίσεις ποδάγρας), το πέλμα, ο αστράγαλος, το γόνατο, ο καρπός ή κάποιες αρθρώσεις των δακτύλων του χεριού.
Πρόληψη
Η ουρική αρθρίτιδα είναι μια ασθένεια που μπορεί να προληφθεί σε μεγάλο βαθμό, κυρίως με την αποφυγή παραγόντων κινδύνου. Οι προτεινόμενες ενέργειες είναι οι εξής:
- Διατηρήστε ένα φυσιολογικό βάρος. Τα παχύσαρκα άτομα είναι πιο επιρρεπή σε κρίσεις ουρικής αρθρίτιδας
- Ακολουθήστε μια υγιεινή διατροφή, αποφεύγοντας την κατανάλωση κόκκινου κρέατος, θαλασσινών, λιπαρών ψαριών και αυξήστε την πρόσληψη φρούτων και λαχανικών
- Αποφύγετε την κατανάλωση αλκοόλ και ανθρακούχων ποτών
- Διατηρήστε έναν καλό έλεγχο της υγείας, ειδικά για παθολογικές καταστάσεις όπως η υπέρταση, ο διαβήτης ή οι καρδιακές παθήσεις
