Ο προσδιορισμός του ολικού συμλπηρώματος στον ορό, χρησιμοποιείται για τον έλεγχο των εξελισσόμενων ανοσολογικών διεργασιών στον οργανισμό καθώς και για τον έλεγχο για συγγενείς ανεπάρκειες του συμπληρώματος.
Περισσότερες Πληροφορίες
Το σύστημα του συμπληρώματος αποτελείται από μια σειρά πρωτεϊνών, οι οποίες όταν ενεργοποιηθούν, εξυπηρετούν στο να ενισχύσουν μία ανοσοαπόκριση. Οι πρωτεΐνες του συμπληρώματος αποτελούν το 10% των σφαιρινών του ορού. Η ενεργοποίηση του συστήματος του συμπληρώματος οδηγεί στην καταστροφή των δυνητικά φλεγμονωδών μεσολαβητών, διευκολύνει την οψωνινοποίηση και κάθαρση των σωματιδίων και μπορεί να οδηγήσει στην άμεση λύση αλλοιωμένων κυττάρων του οργανισμού και μικροοργανισμών. Το σύστημα του συμπληρώματος μπορεί να ενεργοποιηθεί με πολυάριθμα ανοσολογικά και μη ανοσολογικά ερεθίσματα. Η ενεργοποίηση του συμπληρώματος μπορεί να συμβεί με την κλασική και την εναλλακτική οδό. Τα συστατικά του συμπληρώματος C1-C1q, C1r, C1s, C2 και C4 ενεργοποιούνται με την κλασική οδό, η οποία διεγείρεται όταν εμφανιστεί μια αντίδραση αντιγόνου-αντισώματος. Τα συστατικά της εναλλακτικής οδού, το C3, η προπερδίνη και ο παράγων D, ενδεχομένως διεγείρονται με μηχανισμούς διαφορετικούς από τις αντιδράσεις αντιγόνου-αντισώματος.
Οι συγκεντρώσεις των συστατικών C3 και C4 χρησιμοποιούνται συχνότερα για την αξιολόγηση της ακεραιότητας της κλασικής και της εναλλακτικής οδού. Τα επίπεδα των άλλων μεμονωμένων συστατικών του συμπληρώματος μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την παρακολούθηση αυτοάνοσων δραστηριοτήτων και για τον προσδιορισμό γενετικών ανεπαρκειών των επιμέρους συστατικών.
Η εξέταση για το ολικό συμπλήρωμα (CH50) του ορού αξιολογεί την ακεραιότητα του καταρράκτη του συμπληρώματος. Η συγκέντρωση του ολικού συμπληρώματος μειώνεται κατά την οξεία φάση νοσημάτων του ανοσοποιητικού, όταν τα διάφορα μεμονωμένα συστατικά του συμπληρώματος ελαττώνονται σημαντικά. Η μέτρηση του ολικού συμπληρώματος χρησιμοποιείται στην αξιολόγηση και παρακολούθηση της απόκρισης στη θεραπεία ασθενών με συστηματικό ερυθηματώδη λύκο (ΣΕΛ), στον έλεγχο της ανεπάρκειας των επιμέρους συστατικών του συμπληρώματος, στην αξιολόγηση περιπτώσεων νόσου από άνοσα συμπλέγματα, στη σπειραματονεφρίτιδα, στην αρθρίτιδα, στην υποξεία βακτηριακή ενδοκαρδίτιδα και στην κρυοσφαιριναιμία.
Πιθανές Ερμηνείες Παθολογικών Τιμών
- Αύξηση: Ατοπική δερματίτιδα, σακχαρώδης διαβήτης, ίκτερος (αποφρακτικός), μικτή νόσος του συνδετικού ιστού, έμφραγμα του μυοκαρδίου (οξύ), ρευματοειδής αρθρίτιδα (σοβαρή), θυρεοειδίτιδα, ελκώδης κολίτιδα, κοκκιωμάτωση Wegener
- Μείωση: Απόρριψη αλλομοσχεύματος, κίρρωση (προχωρημένη), σπειραματονεφρίτιδα (οξεία μεταστρεπτοκοκκική, χρόνια), αιμολυτική αναιμία (αυτοάνοση), ηπατίτιδα (χρόνια, ενεργός), υπογαμμασφαιριναιμία, kwashiorkor, νεφρίτιδα λύκου, ελονοσία, πολλαπλό μυέλωμα, ρευματικός πυρετός, ορονοσία (οξεία), παραρρινοκολπίτιδα (Streptococcus pneumoniae, Neisseria), υποξεία βακτηριακή ενδοκαρδίτιδα (SBE), συστηματικός ερυθηματώδης λύκος (SLE)
Σημαντική Σημείωση
Τα αποτελέσματα των εργαστηριακών εξετάσεων αποτελούν την σημαντικότερη παράμετρο για τη διάγνωση και την παρακολούθηση όλων των παθολογικών καταστάσεων. Το 70-80% των διαγνωστικών αποφάσεων βασίζεται στις εργαστηριακές εξετάσεις. Η ορθή ερμηνεία των εργαστηριακών αποτελεσμάτων επιτρέπει στον γιατρό να διακρίνει την "υγεία" από τη "νόσο".
Τα αποτελέσματα των εργαστηριακών εξετάσεων δεν πρέπει να ερμηνεύονται ως το αριθμητικό αποτέλεσμα μιας μεμονωμένης ανάλυσης. Τα αποτελέσματα των εξετάσεων πρέπει να ερμηνεύονται σε σχέση με το ατομικό και οικογενειακό ιστορικό, τα κλινικά ευρήματα και τα αποτελέσματα άλλων εργαστηριακών εξετάσεων και πληροφοριών. Ο προσωπικός σας γιατρός μπορεί να εξηγήσει τη σημασία των αποτελεσμάτων των εξετάσεων σας.
Στη Διαγνωστική Αθηνών απαντάμε σε κάθε σας απορία σχετικά με τις εξετάσεις που κάνετε στο εργαστήριο μας και επικοινωνούμε με τον γιατρό σας προκειμένου να έχετε την καλύτερη δυνατή ιατρική φροντίδα.
