Το σύνδρομο Peters Plus είναι μια σπάνια γενετική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από συνδυασμό οφθαλμικών και συστηματικών χαρακτηριστικών. Είναι επίσης γνωστό ως σύνδρομο Krause-Kivlin. Το σύνδρομο Peters Plus πήρε το όνομά του από τις οφθαλμικές ανωμαλίες που σχετίζονται με την πάθηση και χαρακτηρίζεται από ένα ευρύ φάσμα χαρακτηριστικών που μπορεί να ποικίλλει σε σοβαρότητα μεταξύ των προσβεβλημένων ατόμων. Ο εκτιμώμενος επιπολασμός είναι λιγότερο από 1 περίπτωση ανά 1.000.000 πληθυσμού.
Ο γενετικός έλεγχος του συνδρόμου Peters Plus συμπεριλαμβάνεται στον Γενετικό Έλεγχο των Μονογονιδιακών Νοσημάτων της Διαγνωστικής Αθηνών μαζί με άλλα περίπου 100 κληρονομικά νοσήματα, μεταξύ των οποίων η κυστική ίνωση (71 μεταλλάξεις) και ο κληρονομικός καρκίνος του μαστού (γονίδια BRCA1 415 μεταλλάξεις & BRCA2 419 μεταλλάξεις).
Τα βασικά χαρακτηριστικά του συνδρόμου Peters Plus περιλαμβάνουν:
Οφθαλμικές ανωμαλίες
- Δυσγενεσία του πρόσθιου τμήματος: Δυσπλασία του πρόσθιου μέρους του ματιού, που μπορεί να περιλαμβάνει ανωμαλίες του κερατοειδούς, της ίριδας και του φακού.
- Ανωμαλία Peters: Ένας συγκεκριμένος τύπος δυσπλασίας του πρόσθιου τμήματος που χαρακτηρίζεται από αδιαφάνεια του κεντρικού κερατοειδούς και διαταραχές στα οπίσθια στρώματα του κερατοειδούς.
- Καταρράκτης: Θόλωση του φακού του ματιού.
- Αξονική μυωπία: Μυωπία λόγω επιμήκυνσης του βολβού του ματιού.
Συστηματικά χαρακτηριστικά
- Χαμηλό ανάστημα: Τα άτομα με σύνδρομο Peters Plus μπορεί να έχουν μικρότερο ύψος από το μέσο όρο.
- Βραχυδακτυλία: Βραχύνωση των δακτύλων των χεριών ή των ποδιών.
- Αναπτυξιακή καθυστέρηση: Καθυστερήσεις στην επίτευξη αναπτυξιακών ορόσημων.
- Νοητική αναπηρία: Μπορεί να υπάρχουν διανοητικά προβλήματα, που κυμαίνονται από ήπια έως μέτρια.
- Χαρακτηριστικά του προσώπου: Τα χαρακτηριστικά του προσώπου μπορεί να περιλαμβάνουν επίπεδη ρινική γέφυρα, μικρό στόμα και προεξέχον άνω χείλος.
Άλλα πιθανά χαρακτηριστικά
- Απώλεια ακοής: Μπορεί να υπάρχει νευροαισθητήρια απώλεια ακοής.
- Καρδιακές ανωμαλίες: Μερικά άτομα με σύνδρομο Peters Plus μπορεί να έχουν συγγενή καρδιακά ελαττώματα.
- Ανωμαλίες του ουρογεννητικού συστήματος: Μπορεί να εμφανιστούν ανωμαλίες των γεννητικών οργάνων ή του ουροποιητικού συστήματος.
Το σύνδρομο Peters Plus προκαλείται από μεταλλάξεις στο γονίδιο B3GALTL, το οποίο παρέχει οδηγίες για τη δημιουργία ενός ενζύμου που συμμετέχει στην παραγωγή σύνθετων σακχάρων που είναι ζωτικής σημασίας για τη φυσιολογική ανάπτυξη.
Η διάγνωση βασίζεται συνήθως στα κλινικά χαρακτηριστικά και η γενετική εξέταση μπορεί να επιβεβαιώσει την παρουσία μεταλλάξεων στο γονίδιο B3GALTL.
Η διαχείριση του συνδρόμου Peters Plus περιλαμβάνει διεπιστημονική προσέγγιση, που ανταποκρίνεται στις συγκεκριμένες ανάγκες κάθε ατόμου. Η θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει διορθωτικές χειρουργικές επεμβάσεις για τις οφθαλμικές ανωμαλίες, έγκαιρη παρέμβαση και αναπτυξιακή υποστήριξη για τις πνευματικές και αναπτυξιακές προκλήσεις και διαχείριση των σχετικών προβλημάτων υγείας.
Η γενετική συμβουλευτική είναι απαραίτητη για τις οικογένειες που πλήττονται από το σύνδρομο Peters plus για να κατανοήσουν τον τρόπο κληρονομικότητας, να αξιολογήσουν τον κίνδυνο να αποκτήσουν παιδιά με τη νόσο και να συζητήσουν τις διαθέσιμες επιλογές. Λόγω της πολυπλοκότητας της πάθησης, μια ομάδα ιατρικών ειδικοτήτων, συμπεριλαμβανομένων οφθαλμίατρων, γενετιστών και ειδικών στην ανάπτυξη, μπορεί να συμμετέχει στη φροντίδα ατόμων με σύνδρομο Peters Plus.
Περισσότερες Πληροφορίες
Η προέλευση της νόσου έγκειται στην παρουσία μεταλλάξεων στο γονίδιο B3GLCT που κωδικοποιεί το ένζυμο βήτα-1,3-γλυκοζυλοτρανσφεράση που συμμετέχει στην Ο-γλυκοζυλίωση των πρωτεϊνών, μια κυτταρική διαδικασία απαραίτητη για το σχηματισμό γλυκοζυλιωμένων πρωτεϊνών στη συσκευή Golgi. Το ένζυμο βήτα-1,3-γλυκοζυλοτρανσφεράση γλυκοσυλιώνει πρωτεΐνες της υπεροικογένειας ADAMTS που παίζουν κρίσιμους ρόλους στην εξωκυττάρια μήτρα και συμμετέχουν στη σηματοδότηση των κυττάρων, στο σχηματισμό οργάνων και ιστών κατά την ανάπτυξη.
Η μετάλλαξη c.660+1G>A (επίσης γνωστή ως c.1020+1G>A) είναι η πιο κοινή μετάλλαξη σε ασθενείς με σύνδρομο Peters plus, αντιπροσωπεύοντας το 69% όλων των παθογόνων αλληλόμορφων και βρίσκεται στο 0.01% των Ευρωπαίων (εκτός Φινλανδών) σύμφωνα με το genomAD. Η παραλλαγή c.1020+1G>A μπορεί να εμφανιστεί τόσο σε ομόζυγους όσο και σε σύνθετους ετερόζυγους ασθενείς. Αυτή η παραλλαγή επηρεάζει την κανονική θέση διάσπασης και ματίσματος του ιντρονίου 8 και οδηγεί σε διαγραφή του εξονίου 8 που παράγει ένα mRNA που αποικοδομείται.
Με την συγκεκριμένη τεχνική που χρησιμοποιείται στην γενετική ανάλυση, αναλύονται μόνον οι συγκεκριμένες μεταλλάξεις των γονιδίων που αναφέρονται και που βιβλιογραφικά είναι οι σημαντικότερες και οι πιο συχνές. Όμως θα πρέπει να σημειωθεί, ότι είναι πιθανόν να υπάρχουν και άλλες γονιδιακές ή χρωμοσωμικές μεταλλάξεις στα προς έλεγχο γονίδια και που δεν είναι δυνατόν να εντοπισθούν με την συγκεκριμένη μέθοδο. Για αυτές τις περιπτώσεις μπορεί να χρησιμοποιηθούν διαφορετικές τεχνικές ανάλυσης όπως π.χ. η αλληλούχιση επόμενης γενιάς (NGS).
