Ο έλεγχος των ειδικών IgG αντισωμάτων έναντι της Τοξοκάρας, χρησιμοποιείται για τον προσδιορισμό της έκθεσης στο παράσιτο Toxocara canis.
Περισσότερες πληροφορίες
Η τοξοκαρίαση είναι μια λοίμωξη που προκαλείται από την κατάποση των προνυμφών του παρασίτου του σκύλου Toxocara canis ή σπανιότερα του παρασίτου της γάτας Toxocara cati. Το έδαφος των πάρκων είναι συνήθως μολυσμένο με αυγά της Toxocara canis και το παράσιτο μπορεί να προκαλέσει νόσο στον άνθρωπο προσβάλλοντας το ήπαρ, την καρδιά, τον πνεύμονα, τους μυς, τα μάτια και τον εγκέφαλο.
Γενικά αναγνωρίζονται 3 σύνδρομα λοίμωξης με Toxocara:
Στα παιδιά, η ασυμπτωματική τοξοκαρίαση είναι μια ήπια, υποκλινική, εμπύρετη νόσος. Τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν βήχα, δυσκολία στον ύπνο, κοιλιακό άλγος, πονοκεφάλους και προβλήματα συμπεριφοράς. Η κλινική εξέταση μπορεί να αποκαλύψει ηπατομεγαλία, λεμφαδενίτιδα ή και αναπνευστικό συριγμό.
Η σπλαχνική μεταναστευτική προνύμφη (visceral larva migrans) προκαλείται από τη μετανάστευση των προνυμφών μέσω των εσωτερικών οργάνων του ανθρώπου και της προκύπτουσας φλεγμονώδους αντίδρασης. Μπορεί να εμφανιστεί μια πλειάδα συμπτωμάτων, όπως κόπωση, ανορεξία, απώλεια βάρους, πνευμονία, πυρετός, βήχας, βρογχόσπασμος, κοιλιακό άλγος, πονοκέφαλος, εξανθήματα και περιστασιακά, επιληπτικές κρίσεις. Η κλινική εξέταση μπορεί να αποκαλύψει ηπατομεγαλία, λεμφαδενίτιδα ή και αναπνευστικό συριγμό. Περιστασιακά, αναπτύσσονται υπεζωκοτικές συλλογές. Οι σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να οδηγήσουν σε μυοκαρδίτιδα ή αναπνευστική ανεπάρκεια.
Η οφθαλμική μεταναστευτική προνύμφη (ocular larva migrans), προκαλείται από τη μετανάστευση της προνύμφης στο οπίσθιο τμήμα του οφθαλμού και τείνει να εμφανίζεται σε μεγαλύτερα παιδιά και σε νέους ενήλικες. Οι ασθενείς μπορεί να παρουσιάσουν μειωμένη όραση, ερυθρότητα στο μάτι ή λευκοκορία (λευκή εμφάνιση της κόρης του οφθαλμού). Στον αμφιβληστροειδή παρατηρούνται κοκκιώματα και χοριοαμφιβληστροειδίτιδα, ειδικά στην ωχρά κηλίδα. Η νόσος μπορεί να έχει σαν αποτέλεσμα την απώλεια της όρασης, την ίνωση του αμφιβληστροειδούς, τη εμφάνιση ρετινοβλαστώματος και αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς.
Σε ανεπτυγμένα κράτη η νόσος μπορεί να προσβάλλει μέχρι και το 5% του πληθυσμού ενώ σε ορισμένες τροπικές χώρες ο επιπολασμός της νόσου ξεπερνάει το 40%.
Η διάγνωση της τοξοκαρίασης είναι δύσκολη, διότι η επιβεβαίωση της λοίμωξης απαιτεί την εύρεση προνυμφών μέσω βιοψίας. Έτσι, η χρησιμοποίηση των ορολογικών εξετάσεων για την παρουσία των αντισωμάτων έναντι της Τοξοκάρας αποτελεί τον πιο εύκολο τρόπο για να διαπιστωθεί η λοίμωξη. Μπορεί να υπάρχει ηωσινοφιλία, πιο συχνά σε ασθενείς με σπλαχνική μεταναστευτική προνύμφη. Η παρασιτολογική κοπράνων για ωάρια και τα παράσιτα δεν χρησιμοποιείται δεδομένου ότι δεν αποβάλλονται αυγά του παρασίτου από τον άνθρωπο παρά μόνο από τα ζώα.
Επί του παρόντος, ο έλεγχος των αντισωμάτων είναι ο μόνος τρόπος επιβεβαίωσης της κλινικής διάγνωσης. Η καλύτερη ορολογική δοκιμασία για την Τοξοκάρα είναι η ELISA χωρίς ωστόσο να μπορεί να γίνει διάκριση μεταξύ τρέχουσας και παρελθούσας λοίμωξης από το παράσιτο.
Δείτε επίσης: Τοξοκάρα (Toxocara canis), Επιβεβαιωτικά Αντισώματα IgG
