Η μέτρηση του χαλκού στα ούρα, χρησιμοποιείται για τη εργαστηριακή διάγνωση της νόσου Wilson, της πρωτοπαθούς χολικής κίρρωσης και της πρωτοπαθούς σκληρυντικής χολαγγειίτιδας.
Περισσότερες Πληροφορίες
Ο χαλκός (Cu) είναι ένα βασικό ιχνοστοιχείο, απαραίτητο στην σύνθεση της αιμοσφαιρίνης και στην ενεργοποίηση των ενζύμων της αναπνευστικής αλυσίδας. Σε φυσιολογικές συνθήκες, περισσότερο από το 95% του χαλκού στον ορό βρίσκεται δεσμευμένο στην σερουλοπλασμίνη ενώ το υπόλοιπο συνδέεται χαλαρά με την αλβουμίνη.
Υψηλές συγκεντρώσεις χαλκού στα ούρα παρατηρούνται στην ηπατοφακοειδή εκφύλιση (νόσος Wilson), λόγω της μειωμένης σύνθεσης της σερουλοπλασμίνης. Χωρίς σερουλοπλασμίνη για τη μεταφορά του χαλκού, η νόσος του Wilson οδηγεί σε συσσώρευση του χαλκού στους ιστούς του εγκεφάλου, των οφθαλμών, των νεφρών και του ήπατος. Ένα από τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα αυτής της ασθένειας είναι η παρουσία των δακτυλίων Kayser-Fleischer γύρω από την ίριδα του ματιού, οι οποίοι δημιουργούνται από εναποθέσεις χαλκού. Αύξηση των επιπέδων χαλκού στα ούρα, παρατηρείται επίση στην πρωτοπαθή χολική κίρρωση, την πρωτοπαθή σκληρυντική χολαγγειίτιδα, την αιμοχρωμάτωση, τις κακοήθεις νόσους (συμπεριλαμβανομένης της λευχαιμίας), την θυρεοτοξίκωσης και διαφόρων λοιμώξεων. Οι συγκεντρώσεις του χαλκού στα ούρα μπορεί να είναι επίσης αυξημένες σε ασθενείς που λαμβάνουν αντισυλληπτικά ή οιστρογόνα και κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Μειωμένες συγκεντρώσεις χαλκού στα ούρα παρατηρούνται στον υποσιτισμό, στην υποπρωτεϊναιμία, στη δυσαπορρόφηση και στο νεφρωσικό σύνδρομο. Η υπερβολική πρόσληψη συμπληρωμάτων διατροφής που περιέχουν ψευδάργυρο (ο ψευδάργυρος παρεμποδίζει την φυσιολογική απορρόφηση χαλκού από τον γαστρεντερικό σωλήνα) οδηγεί επίσης σε μείωση των επιπέδων του χαλκού στα ούρα.
Πιθανές Ερμηνείες Παθολογικών Τιμών
- Αύξηση: Νόσος Alzheimer, αμινοξυουρία, κίρρωση (χολική), ηπατίτιδα (χρόνια, ενεργός), υπερσερουλοπλασμιναιμία, νεφρωσικό σύνδρομο, πελλάγρα, πρωτεϊνουρία, νόσος του Wilson
Σημαντική Σημείωση
Τα αποτελέσματα των εργαστηριακών εξετάσεων αποτελούν την σημαντικότερη παράμετρο για τη διάγνωση και την παρακολούθηση όλων των παθολογικών καταστάσεων. Το 70-80% των διαγνωστικών αποφάσεων βασίζεται στις εργαστηριακές εξετάσεις. Η ορθή ερμηνεία των εργαστηριακών αποτελεσμάτων επιτρέπει στον γιατρό να διακρίνει την "υγεία" από τη "νόσο".
Τα αποτελέσματα των εργαστηριακών εξετάσεων δεν πρέπει να ερμηνεύονται ως το αριθμητικό αποτέλεσμα μιας μεμονωμένης ανάλυσης. Τα αποτελέσματα των εξετάσεων πρέπει να ερμηνεύονται σε σχέση με το ατομικό και οικογενειακό ιστορικό, τα κλινικά ευρήματα και τα αποτελέσματα άλλων εργαστηριακών εξετάσεων και πληροφοριών. Ο προσωπικός σας γιατρός μπορεί να εξηγήσει τη σημασία των αποτελεσμάτων των εξετάσεων σας.
Στη Διαγνωστική Αθηνών απαντάμε σε κάθε σας απορία σχετικά με τις εξετάσεις που κάνετε στο εργαστήριο μας και επικοινωνούμε με τον γιατρό σας προκειμένου να έχετε την καλύτερη δυνατή ιατρική φροντίδα.
