Η μέτρηση της ολική χολερυθρίνης στον ορό, χρησιμοποιείται για την αξιολόγηση της ηπατικής λειτουργίας, για την αξιολόγηση ενός ευρέος φάσματος ασθενειών που επηρεάζουν την παραγωγή, την πρόσληψη, την αποθήκευση, το μεταβολισμό ή την απέκκριση της χολερυθρίνης καθώς και για την παρακολούθηση της αποτελεσματικότητας της φωτοθεραπείας σε νεογνά.
Περισσότερες Πληροφορίες
Η χολερυθρίνη, η οποία είναι ένα από τα συστατικά της χολής, σχηματίζεται στο ήπαρ, στο σπλήνα και στο μυελό των οστών. Επίσης σχηματίζεται ως αποτέλεσμα της διάσπασης της αιμοσφαιρίνης όπως συμβαίνει κατά την καταστροφή των ερυθρών αιμοσφαιρίων. Υπάρχουν τρεις τύποι χολερυθρίνης: η ολική, η άμεση (συζευγμένη) και η έμμεση (μη συζευγμένη). Η ολική χολερυθρίνη αποτελείται από το άθροισμα της άμεσης χολερυθρίνης συν την έμμεση χολερυθρίνη. Το επίπεδο της ολικής χολερυθρίνης αυξάνεται σε οποιοδήποτε τύπο ίκτερου.
Φυσιολογικά, η άμεση ή συζευγμένη χολερυθρίνη εκκρίνεται από το γαστρεντερικό σωλήνα, με μόνο ελάχιστες ποσότητες να εισέρχονται στην κυκλοφορία του αίματος. Ονομάστηκε αρχικά «άμεση» επειδή αυτή η υδατοδιαλυτή χολερυθρίνη αντιδρά άμεσα με το αντιδρασήριο που προστίθεται στα δείγματα. Η τιμή της αυξάνεται στο αίμα κατά τον αποφρακτικό ίκτερο (από πέτρες στη χολή) και εμφανίζεται ίκτερος, επειδή η χολερυθρίνη δεν μπορεί να φτάσει στο έντερο για να αποβληθεί και αντί αυτού εισέρχεται στην κυκλοφορία του αίματος για να απεκκριθεί από τα νεφρά. Η άμεση χολερυθρίνη είναι το μόνο είδος της χολερυθρίνης που μπορεί να διαπεράσει το νεφρικό σπείραμα και έτσι είναι το μόνο είδος χολερυθρίνης που μπορεί να βρεθεί στα ούρα.
Η έμμεση χολερυθρίνη, γνωστή επίσης ως ελεύθερη ή ασύζευκτη χολερυθρίνη, συνήθως βρίσκεται στην κυκλοφορία του αίματος. Το όνομά της προέρχεται από το γεγονός ότι αυτή η μη-υδατοδιαλυτή χολερυθρίνη δεν αντιδρά άμεσα με τα αντιδραστήρια που προστίθενται στα δείγματα. Για να συμβεί αντίδραση πρέπει να προστεθεί αλκοόλη. Η έμμεση χολερυθρίνη αυξάνεται σε περιπτώσεις αιμολυτικού ίκτερου, στον οποίο η διάσπαση της αιμοσφαιρίνης έχει σαν αποτέλεσμα υψηλότερα επίπεδα έμμεσης χολερυθρίνης. Αυτός είναι ο τύπος της χολερυθρίνης που αυξάνεται σε περιπτώσεις ηπατοκυτταρικής δυσλειτουργίας όπως στην ηπατίτιδα.
Συνήθως, μετράται μόνο η ολική χολερυθρίνη. Αν η ολική χολερυθρίνη είναι εκτός ορίων, γίνεται περαιτέρω έλεγχος για να διαπιστωθεί το επίπεδο της άμεσης και έμμεσης χολερυθρίνης.
Πιθανές Ερμηνείες Παθολογικών Τιμών
- Φάρμακα που μπορεί να αυξήσουν την ολική χολερυθρίνη: Αλλοπουρινόλη, αναβολικά στεροειδή, ανθελονοσιακά, ασκορβικό οξύ, αζαθειοπρίνη, χλωροπροπαμίδη, χολινεργικά, κωδεΐνη, δεξτράνη, διουρητικά, επινεφρίνη, ισοπροτερενόλη, λεβοντόπα, αναστολείς της MAO, μεπεριδίνη, μεθυλντόπα, μεθοτρεξάτη, μορφίνη, από του στόματος αντισυλληπτικά, φεναζοπυριδίνη, φαινοθειαζίνες, κινιδίνη, ριφαμπικίνη, στρεπτομυκίνη, θεοφυλλίνη, τυροσίνη, βιταμίνη Α.
- Φάρμακα που μπορεί να μειώσουν την ολική χολερυθρίνη: Βαρβιτουρικά, καφεΐνη, χλώριο, κιτρικά, κορτικοστεροειδή, αιθανόλη, πενικιλίνη, πρωτεΐνες, σαλικυλικά, σουλφοναμίδες, ουρία.
Σημαντική Σημείωση
Τα αποτελέσματα των εργαστηριακών εξετάσεων αποτελούν την σημαντικότερη παράμετρο για τη διάγνωση και την παρακολούθηση όλων των παθολογικών καταστάσεων. Το 70-80% των διαγνωστικών αποφάσεων βασίζεται στις εργαστηριακές εξετάσεις. Η ορθή ερμηνεία των εργαστηριακών αποτελεσμάτων επιτρέπει στον γιατρό να διακρίνει την "υγεία" από τη "νόσο".
Τα αποτελέσματα των εργαστηριακών εξετάσεων δεν πρέπει να ερμηνεύονται ως το αριθμητικό αποτέλεσμα μιας μεμονωμένης ανάλυσης. Τα αποτελέσματα των εξετάσεων πρέπει να ερμηνεύονται σε σχέση με το ατομικό και οικογενειακό ιστορικό, τα κλινικά ευρήματα και τα αποτελέσματα άλλων εργαστηριακών εξετάσεων και πληροφοριών. Ο προσωπικός σας γιατρός μπορεί να εξηγήσει τη σημασία των αποτελεσμάτων των εξετάσεων σας.
Στη Διαγνωστική Αθηνών απαντάμε σε κάθε σας απορία σχετικά με τις εξετάσεις που κάνετε στο εργαστήριο μας και επικοινωνούμε με τον γιατρό σας προκειμένου να έχετε την καλύτερη δυνατή ιατρική φροντίδα.
