Ο έλεγχος της χρόνιας νόσου Lyme (χρόνια μπορρελίωση) περιλαμβάνει τον έλεγχο για την παρουσία ειδικών IgG και IgM αντισωμάτων έναντι του υπεύθυνου μικροβίου Borrelia, χρησιμοποιώντας την τεχνική Western blot.
Τι είναι η Νόσος Lyme;
Η νόσος του Lyme είναι μια από τις πιο συχνές ζωονόσους που μεταδίδονται με τσιμπούρια σε όλο τον κόσμο. Οφείλεται σε μια σπειροχαίτη (βακτήριο σχήματος τιρμπουσόν) που ονομάζεται Borrelia burgdorferi sensu stricto καθώς επίσης και στην Borrelia afzelii και Borrelia garinii.
Η νόσος Lyme εμφανίζεται με δυο μορφές. Την οξεία και τη χρόνια νόσο Lyme. Η οξεία ή πρώιμη μορφή χαρακτηρίζεται από γριππώδη συμπτώματα όπως πυρετό, πόνο στους μυς, πονοκέφαλο και κόπωση. Μερικοί ασθενείς μπορεί να εμφανίσουν έντονο χαρακτηριστικό εξάνθημα (μεταναστευτικό), που μοιάζει με στόχο (ομόκεντροι κύκλοι). Τα εξανθήματα μπορεί να εμφανίζονται στο 30-80% των περιπτώσεων. Τις περισσότερες φορές όμως το εξάνθημα δεν είναι χαρακτηριστικό αλλά αποτελεί μια συνηθισμένη ερυθρότητα του δέρματος. Το εξάνθημα ξεκινά μερικές ημέρες ή ακόμα και αρκετές εβδομάδες μετά το τσίμπημα και στη συνέχεια επεκτείνεται για μια περίοδο ημερών ή εβδομάδων. Οι διαγνωστικές εξετάσεις μπορεί να μην είναι βοηθητικές στα πρώτα στάδια της νόσου, δίνοντας συχνά ψευδώς αρνητικά αποτελέσματα. Η θεραπεία δεν πρέπει να καθυστερεί αν η υποψία για νόσο του Lyme είναι υψηλή (έκθεση, τσίμπημα από τσιμπούρι, παρουσία χαρακτηριστικού εξανθήματος).
Αν η πρώιμη νόσος Lyme δεν διαγνωστεί και δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα, οι σπειροχαίτες μπορεί να εξαπλωθούν και μπορεί να «κρυφτούν» σε διάφορα μέρη του σώματος. Εβδομάδες, μήνες ή ακόμη και χρόνια αργότερα, οι ασθενείς μπορεί να εμφανίσουν προβλήματα από τον εγκέφαλο και το νευρικό σύστημα, τους μυς και τις αρθρώσεις, την καρδιά και το κυκλοφορικό, το γαστρεντερικό, το αναπαραγωγικό σύστημα και το δέρμα. Η κατάσταση αυτή χαρακτηρίζεται ως χρόνια νόσος Lyme.
Η χρόνια νόσος Lyme εμφανίζει συμπτώματα που μιμούνται πολλές άλλες ασθένειες. Μπορεί να επηρεάσει οποιοδήποτε όργανο του σώματος, συμπεριλαμβανομένου του εγκεφάλου και του νευρικού συστήματος, των μυών, των αρθρώσεων και της καρδιάς. Οι ασθενείς με χρόνια νόσο Lyme συχνά διαγιγνώσκονται λανθασμένα με σύνδρομο χρόνιας κόπωσης, ινομυαλγία, σκλήρυνση κατά πλάκας και διάφορες ψυχιατρικές ασθένειες, συμπεριλαμβανομένης της κατάθλιψης. Η λανθασμένη διάγνωση μπορεί να καθυστερήσει την ορθή διάγνωση και θεραπεία καθώς η υποκείμενη λοίμωξη εξελίσσεται χωρίς έλεγχο.
Ποια είναι τα συχνότερα συμπτώματα της Χρόνιας Νόσου Lyme;
- Κόπωση
- Αρθραλγίες
- Μυαλγίες
- Προβλήματα με τον ύπνο
- Έκπτωση νοητικών λειτουργιών
- Κατάθλιψη
- Νευροπάθειες
- Πονοκέφαλοι
- Καρδιοπάθεια
Γιατί χρησιμοποιούμε το Western blot;
Τα πιο συνηθισμένα διαγνωστικά τεστ για τη νόσο Lyme είναι έμμεσα. Μετρούν την αντισωματική απόκριση του ασθενούς στο μικροοργανισμό και όχι τον ίδιο τον μικροοργανισμό. Τα δύο πιο συχνά χρησιμοποιούμενα τεστ αντισωμάτων είναι η δοκιμασία ELISA και το Western blot. Άλλη εξέταση που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη διάγνωση της νόσου Lyme είναι η αλυσιδωτή αντίδραση πολυμεράσης (PCR), με την οποία πολλαπλασιάζεται εκλεκτικά ένα τμήμα του DNA της Borrelia έτσι ώστε να μπορεί να ανιχνευθεί ο ίδιος ο μικροοργανισμός (άμεση αναζήτηση).
Αν και η μεθοδολογία της ELISA και του Western blot είναι κάπως περίπλοκη, η βασική αρχή είναι απλή: τα ειδικά αντισώματα που μπορεί να υπάρχουν στον ορό του ασθενούς αντιδρούν με τα αντιγόνα της Borrelia και δεσμεύονται πολύ ισχυρά το ένα με το άλλο. Στη συνέχεια ένα δεύτερο "σημασμένο" αντίσωμα αναγνωρίζει το πρώτο αντίσωμα και χρησιμοποιώντας διάφορες μεθόδους, μπορούμε να μετρήσουμε αυτή τη δέσμευση, αναγνωρίζοντας έτσι την παρουσία των ειδικών αντισωμάτων.
Το Western blot έχει μεγαλύτερη ειδικότητα και ευαισθησία από την ELISA, μειώνοντας έτσι τις περιπτώσεις των ψευδώς αρνητικών και (κυρίως) των ψευδώς θετικών αποτελεσμάτων.
