Ο μοριακός έλεγχος για το διφυλλοβόθριο ή βοθριοκέφαλο (Diphyllobothrium latum) χρησιμοποιείται για τη διάγνωση και την εργαστηριακή τεκμηρίωση της διφυλλοβοθρίασης.
Περισσότερες πληροφορίες
Το Diphyllobothrium latum που ονομάζεται επίσης «ταινία των ψαριών» ή «πλατιά ταινία», μεταδίδεται στους ανθρώπους με την κατανάλωση ψαριών που φιλοξενούν μολυσματικές προνύμφες του Diphyllobothrium προκαλώντας ένα ευρύ φάσμα παθολογικών καταστάσεων και σοβαρότητας των εκδηλώσεων. Τα ψάρια του γλυκού νερού χρησιμεύουν ως η κύρια δεξαμενή για το D. latum, ενώ άλλα είδη Diphyllobothrium προέρχονται από ψάρια της θάλασσας. Έτσι, ο βασικός παράγοντας κινδύνου είναι η κατανάλωση ωμών ή όχι καλά μαγειρεμένων ψαριών του γλυκού νερού ή της θάλασσας, με τη νόσο να εμφανίζεται μετά την ωρίμανση των προνυμφικών σταδίων της ταινίας στο έντερο του ξενιστή.
Το Diphyllobothrium latum είναι η μακρύτερη ταινία που μολύνει τον άνθρωπο και έχει μήκος τυπικά 4 έως 15 μέτρα, αλλά μπορεί να αναπτυχθεί έως και 25 μέτρα μέσα στο ανθρώπινο έντερο. Ο ρυθμός ανάπτυξης μπορεί να υπερβεί τα 22 cm/ημέρα και οι σκώληκες μπορεί να παραμείνουν ενεργοί στο έντερο για περισσότερα από 20 χρόνια. Το Diphyllobothrium latum χαρακτηρίζεται από ένα πρόσθιο άκρο που ονομάζεται σκωληκοκεφαλή με αυλακώσεις προσάρτησης στη ραχιαία και κοιλιακή του επιφάνεια. Το σώμα της ταινίας αποτελείται από πολλά τμήματα, καθένα από τα οποία περιέχει αρσενικά και θηλυκά αναπαραγωγικά όργανα.
Η μόλυνση του ανθρώπου με του Diphyllobothrium latum (διφυλλοβοθρίαση) μπορεί να κυμαίνεται από ασυμπτωματική έως ήπια γαστρεντερικά συμπτώματα και σοβαρές περιπτώσεις αναιμίας καθώς και απόφραξη του αυλού του εντέρου. Μελέτες έχουν δείξει ότι σε ασθενείς που έχουν μολυνθεί με D. latum, το 25% θα εκδηλώσουν συμπτώματα κοιλιακού άλγους, διάρροιας, κόπωσης, πονοκεφάλων ή κακοήθους αναιμίας. Η διφυλλοβοθρίαση μπορεί να επηρεάσει οποιαδήποτε ηλικιακή ομάδα και φύλο, αλλά η πλειονότητα των περιπτώσεων είναι άνδρες μέσης ηλικίας. Οι άνθρωποι που έχουν μολυνθεί με D. latum θα αρχίσουν να εμφανίζουν αυγά του παρασίτου στα κόπρανα τους κατά μέσο όρο 15 έως 45 ημέρες μετά την κατάποση των προνυμφών.
Η εργαστηριακή εξέταση μπορεί να αποκαλύψει περιφερική ηωσινοφιλία και μεγαλοβλαστική αναιμία μαζί με ανεπάρκεια βιταμίνης Β12. Γενικά, η διάγνωση του Diphyllobothrium latum προέρχεται από την εύρεση αυγών ή των χαρακτηριστικών προγλωττίδων σε δείγμα κοπράνων του ασθενούς.
Οι μοριακές μέθοδοι με τη χρήση αλυσιδωτής αντίδρασης πολυμεράσης (RT-PCR) για την εργαστηριακή διάγνωση του Diphyllobothrium latum αποτελούν το πιο αξιόπιστο εργαλείο για την αναγνώριση του παρασίτου.
