URL path: Αρχική σελίδα // Χλαμύδια Τραχώματος (Chlamydia trachomatis), Αντιγόνο

Χλαμύδια Τραχώματος (Chlamydia trachomatis), Αντιγόνο

Ο έλεγχος για το αντιγόνο των Χλαμυδίων του τραχώματος, χρησιμοποιείται για την εργαστηριακή διάγνωση των λοιμώξεων του οροποιογεννητικού συστήματος ανδρών και γυναικών από τους συγκεκριμένους μικροοργανισμούς.

Περισσότερες Πληροφορίες

Τα μέλη της οικογένειας Chlamydiaceae είναι μικροί, μη κινητοί, Gram αρνητικοί, υποχρεωτικά ενδοκυττάριοι οργανισμοί που αναπτύσσονται στο κυτταρόπλασμα των κυττάρων-ξενιστών. Δύο γένη χλαμυδίων έχουν κλινική σημασία για τον άνθρωπο, το γένος Chlamydia το οποίο περιλαμβάνει το είδος Chlamydia trachomatis, και το γένος Chlamydophila το οποίο περιλαμβάνει τα είδη Chlamydophila pneumoniae και Chlamydophila psittaci. Αυτοί οι οργανισμοί έχουν πολλά κοινά χαρακτηριστικά με τα μικρόβια και είναι ευαίσθητα σε θεραπεία με αντιβιοτικά ενώ μοιάζουν και με τους ιούς, απαιτώντας ζωντανά κύτταρα για τον πολλαπλασιασμό τους.

Ο κύκλος ζωής των χλαμυδίων μπορεί να διαιρεθεί σε δυο ξεχωριστές φάσεις: μια εξωκυτταρική φάση, κατά την οποία δεν πολλαπλασιάζονται και είναι μολυσματικά και μια υποχρεωτικά ενδοκυττάρια φάση, κατά την οποία πολλαπλασιάζονται και είναι μη μολυσματικά. Η μολυσματική μορφή ή στοιχειώδες σωμάτιο, προσκολλάται στην κυτταρική μεμβράνη και εισέρχεται στο κύτταρο μέσω ενός φαγοσώματος. Μετά την είσοδο τους στα κύτταρα, το στοιχειώδες σωμάτιο αναδιοργανώνεται σε δικτυωτά σωμάτια (σχηματίζοντας έγκλειστα) και αρχίζει ο πολλαπλασιασμός τους. Μετά από 18 έως 24 ώρες, τα δικτυωτά σωμάτια συμπυκνώνονται για να σχηματίσουν τα στοιχειώδη σωμάτια. Αυτά τα νέα στοιχειώδη σωμάτια απελευθερώνονται, ξεκινώντας ένα νέο κύκλο μόλυνσης.

Τα Χλαμύδια του τραχώματος (Chlamydia trachomatis) είναι παθογόνοι μικροοργανισμοί που προσβάλλουν αποκλειστικά ανθρώπους. Προκαλούν τις ακόλουθες νόσους:

Τράχωμα: Είναι μια θυλακιώδης κερατοεπιπεφυκίτιδα. Η νόσος εμφανίζεται σε όλες τις κλιματικές ζώνες, αν και είναι πιο συχνή στις θερμότερες και λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες. Εκτιμάται ότι 400 εκατομμύρια άνθρωποι πάσχουν από χρόνια λοίμωξη (είναι φορείς) και ότι έχει προκαλέσει τύφλωση σε 6 εκατομμύρια. Ο μικροοργανισμός μεταδίδεται με άμεση επαφή και έμμεσα, μέσω αντικειμένων καθημερινής χρήσης. Εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία, η αρχικά οξεία φλεγμονή μπορεί να μεταπέσει σε χρόνια, που διαρκεί μήνες ή και χρόνια, οδηγεί στο σχηματισμό ουλής στον κερατοειδή χιτώνα και η οποία στη συνέχεια μπορεί να προκαλέσει τύφλωση.

Επιπεφυκίτιδα με έγκλειστα (inclusion conjunctivitis): Είναι μία οξεία, πυώδης επιπεφυκίτιδα, που μπορεί να επηρεάσει νεογνά, παιδιά και ενήλικες (επιπεφυκίτιδα από πισίνα). Τα νεογέννητα μολύνονται κατά τη γέννηση από τους παθογόνους μικροοργανισμούς που υπάρχουν στον τράχηλο. Αν αφεθεί χωρίς θεραπεία, μπορεί να εξελιχθεί όπως στο τράχωμα, δημιουργώντας ουλές στον κερατοειδή.

Λοιμώξεις του ουροποιογεννητικού: Τα Chlamydia trachomatis είναι υπεύθυνα για το 30-60% των περιπτώσεων μη-γονοκοκκικής ουρηθρίτιδας (NGU) στους άνδρες. Οι μικροοργανισμοί μεταδίδονται με τη σεξουαλική επαφή. Πιθανές επιπλοκές της νόσου στον άνδρα περιλαμβάνουν την προστατίτιδα και την επιδιδυμίτιδα. Στις γυναίκες τα Chlamydia trachomatis μπορεί να προκαλέσουν τραχηλίτιδα, ουρηθρίτιδα, πρωκτίτιδα, ενδομητρίτιδα, σαλπιγγίτιδα κλπ. Μαζική περιγεννητική μόλυνση του νεογνού μπορεί να οδηγήσει σε διάμεση χλαμυδιακή πνευμονία.

Αφροδίσιο λεμφοκοκκίωμα: Αυτό το αφροδίσιο νόσημα συναντάται συχνά σε θερμές κλιματολογικές ζώνες. Αρχικά δημιουργείται μια ερπητοειδής βλάβη στο σημείο εισβολής των μικροοργανισμών στην περιοχή των γεννητικών οργάνων, η οποία στη συνέχεια μετατρέπεται σε έλκος, με συνοδό λεμφαδενίτιδα. 

 

 

Σημαντική Σημείωση

Τα αποτελέσματα των εργαστηριακών εξετάσεων αποτελούν την σημαντικότερη παράμετρο για τη διάγνωση και την παρακολούθηση όλων των παθολογικών καταστάσεων. Το 70-80% των διαγνωστικών αποφάσεων βασίζεται στις εργαστηριακές εξετάσεις. Η ορθή ερμηνεία των εργαστηριακών αποτελεσμάτων επιτρέπει στον γιατρό να διακρίνει την "υγεία" από τη "νόσο".

Τα αποτελέσματα των εργαστηριακών εξετάσεων δεν πρέπει να ερμηνεύονται ως το αριθμητικό αποτέλεσμα μιας μεμονωμένης ανάλυσης. Τα αποτελέσματα των εξετάσεων πρέπει να ερμηνεύονται σε σχέση με το ατομικό και οικογενειακό ιστορικό, τα κλινικά ευρήματα και τα αποτελέσματα άλλων εργαστηριακών εξετάσεων και πληροφοριών. Ο προσωπικός σας γιατρός μπορεί να εξηγήσει τη σημασία των αποτελεσμάτων των εξετάσεων σας.

Στη Διαγνωστική Αθηνών απαντάμε σε κάθε σας απορία σχετικά με τις εξετάσεις που κάνετε στο εργαστήριο μας και επικοινωνούμε με τον γιατρό σας προκειμένου να έχετε την καλύτερη δυνατή ιατρική φροντίδα.

Share it