Τα βαρέα μέταλλα βρίσκονται παντού στο περιβάλλον και μπορούν να προκαλέσουν σοβαρές βλάβες στην ανθρώπινη υγεία. Τα βαρέα μέταλλα μπορεί να προκαλέσουν βλάβες στο κεντρικό νευρικό σύστημα, στο καρδιαγγειακό, στο γαστρεντερικό σύστημα, στους πνεύμονες, στα νεφρά, στο ήπαρ, στους ενδοκρινείς αδένες και στα οστά. Εκτός από τις άμεσου τύπου και τοξικές επιδράσεις, ορισμένα μέταλλα μπορεί να οδηγήσουν στην εμφάνιση αντιδράσεων υπερευαισθησίας («αλλεργία» ή επιβραδυνομένου τύπου υπερευαισθησία τύπου IV) σε ευαίσθητα άτομα, με αποτέλεσμα την εμφάνιση αντιδράσεων από το δέρμα, τους ενδοκρινείς αδένες και το ανοσοποιητικό σύστημα.
Ο Έλεγχος των Κοπράνων για Μέταλλα παρέχει πληροφορίες
- Σχετικά με την φόρτιση του οργανισμού με βαρέα μέταλλα μέσω της περιβαλλοντικής έκθεσης, δηλαδή μέσω της διατροφής και του πόσιμου νερού, μέσω της χρήσης πόσιμων φαρμάκων και συμπληρωμάτων διατροφής καθώς και της κατάποσης από τα σφραγίσματα των δοντιών
- Σχετικά με την αποβολή ορισμένων βαρέων μετάλλων από το σώμα (όπως ο Υδράργυρος, το Κάδμιο, ο Μόλυβδος, το Αντιμόνιο και το Ουράνιο), δεδομένου ότι η απέκκριση μέσω της χολής στα κόπρανα, είναι η κύρια φυσική οδός απομάκρυνσης τους από το σώμα. Έτσι ο προσδιορισμός αυτών των μετάλλων στα κόπρανα, έμμεσα, μπορεί να δώσει πληροφορίες για τη συσσώρευσή τους στο σώμα
- Η χορήγηση φαρμακευτικών παραγόντων που δεσμεύουν τα μέταλλα (χηλικοί παράγοντες), οδηγεί στην αποβολή των τοξικών βαρέων μετάλλων κυρίως μέσω των νεφρών στα ούρα. Αντίθετα, η υποστήριξη των φυσικών μεθόδων αποτοξίνωσης ενισχύει το ρυθμό απέκκρισης των τοξικών μετάλλων (μέσω της χολής) στα κόπρανα. Ο Έλεγχος των Κοπράνων για Μέταλλα παρέχει σημαντικές πληροφορίες για την παρακολούθηση της αποτελεσματικότητας των φυσικών μεθόδων αποτοξίνωσης από τα μέταλλα σε παιδιά και σε ασθενείς που βρίσκονται σε πολύ καθορισμένες δίαιτες που δεν περιέχουν επιμολύνσεις από βαρέα μέταλλα
Τα βαρέα μέταλλα ασκούν τη δράση τους στο σώμα με δύο τρόπους. Πρώτον, ακόμη και πολύ μικρές συγκεντρώσεις του μετάλλου μπορεί να προκαλέσουν αντιδράσεις υπερευαισθησίας (τύπου IV ανοσολογική απόκριση). Η μόνιμη διέγερση του ανοσοποιητικού συστήματος που προκύπτει από την συνεχή έκθεση στα μέταλλα, μπορεί να περιλαμβάνει όλες τις πτυχές της χρόνιας φλεγμονής, όπως αύξηση των τοπικών φλεγμονωδών διεργασιών, αυτοάνοσες αντιδράσεις και κόπωση. Δεύτερον, μέταλλα όπως ο υδράργυρος, το κάδμιο και το παλλάδιο έχουν τοξικές επιδράσεις ακόμα και σε χαμηλές δόσεις και αναστέλλουν πολλές μεταβολικές διεργασίες των κυττάρων. Ακόμα και πολύ χαμηλές (υπο-τοξικές) συγκεντρώσεις πιθανόν να έχουν κλινική σημασία, επειδή οι πολλαπλές πηγές έκθεσης (από τρόφιμα και νερό), μπορεί να ενισχύσουν την τοξική δράση του μετάλλου. Οι τοξικές επιδράσεις και η αλλεργική ευαισθητοποίηση στα μέταλλα εμφανίζονται ανεξάρτητα.
Σε ποιους απευθύνεται ο έλεγχος των Κοπράνων για παρουσία Βαρέων Μετάλλων;
Μελέτες σε πειραματόζωα αλλά και επιδημιολογικές μελέτες σε ανθρώπους υποστηρίζουν ότι η χρόνια έκθεση σε βαρέα μέταλλα μπορεί να προκαλέσει μεταξύ άλλων:
- Σύνδρομο Διάσπασης Προσοχής – Υπερκινητικότητας (ADHD)
- Αυτιστικού τύπου διαταραχές
- Κατάθλιψη και διαταραχές της διάθεσης
- Σκλήρυνση κατά πλάκας
- Νευροεκφυλιστικά νοσήματα (νόσος Parkinson και νόσος Alzheimer)
- Χρόνια κόπωση και αίσθημα μειωμένης ενέργειας
- Υπογονιμότητα
- Καταρράκτη
- Υπέρταση
- Επιβραδυνομένου τύπου υπερευαισθησίες τύπου IV, όπως:
- Ψωρίαση
- Έκζεμα
- Σκλήρυνση κατά πλάκας
- Συστηματικός ερυθηματώδης λύκος
- Σύνδρομο Sjogren
- Θυρεοειδίτιδα
- Γαστρεντερικές διαταραχές
- Ινομυαλγία
- Σύνδρομο χρόνιας κόπωσης
Ο Έλεγχος των Κοπράνων για μέταλλα είναι ένας χρήσιμος τρόπος για την αξιολόγηση της περιβαλλοντικής έκθεσης (μέσω των τροφών, του νερού και των φαρμάκων) σε διάφορα βαρέα μέταλλα. Για παράδειγμα, εάν η κατανάλωση τροφίμων ή νερού περιέχει υψηλές συγκεντρώσεις βαρέων μετάλλων, τότε ο έλεγχος των κοπράνων θα είναι θετικός. Ωστόσο, μόνο επειδή ο έλεγχος των κοπράνων δείχνει αυξημένα επίπεδα βαρέων μετάλλων, δεν σημαίνει κατ 'ανάγκην ότι τα επίπεδα τους είναι υψηλά και στο υπόλοιπο σώμα. Για το λόγο αυτό, συνιστάται να γίνεται επίσης έλεγχος και κάποιου άλλου βιολογικού υλικού για βαρέα μέταλλα (τρίχες ή νύχια, αίμα, ούρα). Αν και αυτός ο έλεγχος είναι θετικός, δείχνει ότι αυτό που καταναλώνεται και βρίσκεται εντός του πεπτικού σωλήνα, απορροφάται επίσης από τον οργανισμό.
Ο προσδιορισμός των μετάλλων γίνεται με την μέθοδο ICP-MS (Inductively Coupled Plasma Mass Spectrometry, Φασματομετρία Μάζας σε Επαγωγικά Συζευγμένο Πλάσμα Αργού), μιας μεθόδου που παρέχει τη δυνατότητα ταυτόχρονης ανίχνευσης πολλών μετάλλων. Η ευαισθησία και η ακρίβεια της είναι σημαντικά καλύτερη σε σύγκριση με τη συμβατική μέθοδο της ατομικής απορρόφησης, έχοντας την ικανότητα να μετράει μέταλλα σε συγκεντρώσεις μέχρι 1 στα 1015 (1 στα 1 τετράκις εκατομμύρια, ppq)!
