Σακχαρώδης Διαβήτης

Ο διαβήτης είναι ένα χρόνιο πρόβλημα υγείας που προκαλείται εξαιτίας των αυξημένων επιπέδων σακχάρου στο αίμα. Ο μεταβολισμός των υδατανθράκων, των πρωτεϊνών και των λιπών, άμεσα ή έμμεσα, οδηγεί στην παραγωγή γλυκόζης, ουσίας γνωστής επίσης και ως σάκχαρο αίματος. Η γλυκόζη είναι απαραίτητη για την παροχή ενέργειας σε κάθε κύτταρο του σώματος. Αν τα επίπεδα γλυκόζης γίνουν πολύ υψηλά, τότε γίνονται τοξικά για τον εγκέφαλο και άλλα όργανα του σώματος. Στον διαβήτη μπορεί να υπάρχουν δύο κύρια ζητήματα. Το ένα πρόβλημα είναι η έλλειψη ινσουλίνης, μιας ορμόνης που παράγεται από το πάγκρεας και συμμετέχει στη μεταφορά της γλυκόζης εντός των κυττάρων. Το δεύτερο πρόβλημα είναι η αντίσταση των κυττάρων στην ινσουλίνη, έτσι ώστε το σάκχαρο του αίματος μα μην μπορεί να εισέλθει στα κύτταρα. Υπολογίζεται ότι το 6% του πληθυσμού έχει διαβήτη ενώ το ένα τρίτο από αυτούς, δεν γνωρίζουν ότι πάσχουν.

Ο διαβήτης ταξινομείται σε τρεις βασικούς τύπους. Στον διαβήτη τύπου 1, γνωστό επίσης ως νεανικό ή ινσουλινοεξαρτώμενο διαβήτη, η παραγωγή και η έκκριση ινσουλίνης από το πάγκρεας είναι εξαιρετικά μειωμένη. Ο διαβήτης τύπου 1 αναπτύσσεται συνήθως κατά την παιδική ηλικία ή την εφηβεία. Επειδή τα επίπεδα ινσουλίνης είναι είτε μηδενικά ή εξαιρετικά χαμηλά, τα άτομα με διαβήτη τύπου 1 πρέπει να κάνουν ενέσεις ινσουλίνης και να παρακολουθούν το σάκχαρό τους καθημερινά. Αυτή η κατάσταση πιστεύεται ότι οφείλεται σε μια αυτοάνοση αντίδραση, όπου το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται και καταστρέφει τα παγκρεατικά κύτταρα που παράγουν την ινσουλίνη. Ο διαβήτης τύπου 1 αφορά το 5 έως 10% των περιπτώσεων διαβήτη.

Ο διαβήτης τύπου 2, που συχνά αποκαλείται διαβήτης των ενηλίκων ή μη ινσουλινοεξαρτώμενος σακχαρώδης διαβήτης, είναι ο πιο κοινός τύπος: αφορά περίπου το 90 έως 95% των περιπτώσεων διαβήτη. Εγκαθίσταται κατά την ενήλικο ζωή και πιο συχνά σε ηλικιωμένους ή σε παχύσαρκα άτομα άνω των 40 ετών. Βέβαια, έχει αρχίσει να εμφανίζεται όλο και περισσότερο σε νέους, λόγω της έλλειψης άσκησης, της παχυσαρκίας και των κακών διατροφικών συνηθειών. Οι ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 μπορεί να παράγουν αρκετή ινσουλίνη, αλλά η ινσουλίνη και η γλυκόζη δεν μπορούν να εισέλθουν αποτελεσματικά μέσα στα κύτταρα. Αυτός ο τύπος διαβήτη συνδέεται πιο συχνά με διατροφή πλούσια σε επεξεργασμένους υδατάνθρακες και φτωχή σε φυτικές ίνες, αλλά μπορεί συνήθως να ελεγχθεί αποτελεσματικά με τη δίαιτα, την άσκηση και τη λήψη των κατάλληλων συμπληρωμάτων διατροφής.

Η τρίτη κατηγορία σακχαρώδη διαβήτη είναι γνωστή ως διαβήτης της κύησης και εμφανίζεται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης σε ορισμένες γυναίκες.

Και οι τρεις τύποι διαβήτη είναι πολύ σοβαρές παθολογικές καταστάσεις. Όταν αφεθούν ανεξέλεγκτοι και χωρίς θεραπεία, τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα μπορεί να κυμαίνονται από εξαιρετικά χαμηλά (υπογλυκαιμία) σε επικίνδυνα υψηλά (υπεργλυκαιμία) σημεία. Η υπογλυκαιμία συμβαίνει γρήγορα και δημιουργεί αίσθημα ζάλης, ωχρότητα στο δέρμα, ιδρώτα και σύγχυση. Μπορεί να υπάρχουν κακός συντονισμός των κινήσεων ή και αίσθημα παλμών. Αν τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα δεν επανέλθουν σε φυσιολογικά επίπεδα, τα συμπτώματά μπορεί να επιδεινωθούν και ο ασθενής να πέσει σε κώμα. Η υπεργλυκαιμία δεν είναι πολύ καλύτερη. Μπορεί να συμβεί σταδιακά μέσα σε ώρες ή ημέρες και μπορεί να οδηγήσει σε διαβητική κετοξέωση, μια απειλητική για τη ζωή κατάσταση. Μακροπρόθεσμα, τόσο ο διαβήτης τύπου 1 όσο και ο διαβήτης τύπου 2, μπορεί να οδηγήσουν σε καρδιακή νόσο, νεφρικές και νευρολογικές διαταραχές, απώλεια της όρασης και πολλά άλλα προβλήματα. Τα υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα μπορεί επίσης να κάνουν τον οργανισμό ευάλωτο σε λοιμώξεις.

Οι ασθενείς με διαβήτη τύπου 1 πρέπει να ακολουθούν δια βίου ένα θεραπευτικό πρόγραμμα που περιλαμβάνει την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή, διατροφή και άσκηση. Οι συμπληρωματικός θεραπείες, ενώ δεν μπορεί να υποκαταστήσουν τις συμβατικές ιατρικές θεραπείες, μπορούν να παρέχουν σημαντική υποστήριξη στο ενδοκρινικό και τα υπόλοιπα συστήματα του οργανισμού και να παρέχουν σημαντική βοήθεια στη μείωση της ανάγκης για φάρμακα και στη μείωση των μακροπρόθεσμων επιπλοκών της νόσου.

Οι ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 πρέπει επίσης να αντιμετωπίσουν τη νόσο τους πολύ σοβαρά. Οι ασθενείς με διαβήτη τύπου 2, με τη βοήθεια ενός ολοκληρωμένου διατροφικού προγράμματος, με άσκηση και τα κατάλληλα συμπληρώματα, μπορεί να μειώσουν ή και να εξαλείψουν την ανάγκη για φάρμακα.

Συμπτώματα και σημεία σακχαρώδη διαβήτη

Επειδή τα συμπτώματα μπορεί να μην φαίνονται ιδιαίτερα σοβαρά, πολλοί άνθρωποι με διαβήτη παραμένουν αδιάγνωστοι.

• Συχνή ούρηση (πολυουρία)
• Έντονη δίψα (πολυδιψία)
• Υπερβολική όρεξη (πολυφαγία)
• Απώλεια βάρους
• Κόπωση
• Ευερεθιστότητα
• Θολή όραση

Βαθύτερα αίτια σακχαρώδη διαβήτη
 

• Κληρονομικότητα
• Κακή διατροφή (κυρίως στο διαβήτη τύπου 2)
• Αυτοάνοση αντίδραση (εξαιτίας ιογενούς λοίμωξης, περιβαλλοντικών τοξινών, τροφικής αλλεργίας ή δυσανεξίας), στις περιπτώσεις του διαβήτη τύπου 1
• Χρόνιο στρες και η προκύπτουσα ορμονική ανισορροπία
• Διατροφικές ανεπάρκειες, ιδιαίτερα του χρωμίου, βιταμινών του συμπλέγματος Β, ψευδαργύρου, βαναδίου και βιταμίνης D
• Παχυσαρκία

Εργαστηριακές εξετάσεις για τη διερεύνηση, διάγνωση και παρακολούθηση του σακχαρώδη διαβήτη

Για τη διερεύνηση του σακχαρώδη διαβήτη είναι χρήσιμοι οι παρακάτω έλεγχοι:

• TrophoScan®. Έλεγχος Τροφικής Δυσανεξίας. Περιλαμβάνει τα περισσότερο κοινά τρόφιμα που μπορεί να εκλύσουν την εμφάνιση και επιδείνωση του σακχαρώδη διαβήτη
• EnteroScan®. Έλεγχος του Ενετρικού Μικροβιώματος και των Λειτουργιών του. Περιλαμβάνει πολλές διαφορετικές και σημαντικές εξετάσεις για τη διερεύνηση των πιθανών αιτίων εμφάνισης ή επιδείνωσης του σακχαρώδη διαβήτη
• Έλεγχος για Σακχαρώδη διαβήτη με προσδιορισμό της Γλυκόζης αίματος, Γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης και Ινσουλίνης
• Πλήρης Έλεγχος Θυρεοειδούς
• Έλεγχος ορμονών (DHEA, κορτιζόλη, τεστοστερόνη, οιστρογόνα, προγεστερόνη, IGF-1)
• Έλεγχος Διαρρέοντος Εντέρου και Ινδικάνη Ούρων
• Βασικός Έλεγχος Οξειδωτικού Στρες
• Έλεγχος Μικροθρεπτικών Στοιχείων 
• Έλεγχος Ιχνοστοιχείων  (ειδικά Μαγνήσιο, Χρώμιο, Βανάδιο, Ψευδάργυρος)
• Βασικός Έλεγχος Βιταμινών
• Πλήρης Έλεγχος Βιταμινών